متن مسخ

تنها،
مرگ خود را می نگرد
در کالبدی خالی از احساس؛

زنده به گور
با چشمانی باز
در مسلخی
مسخ شبمرگی....

در روزگارانی که شیرین
خواب خسرو شاه می بیند
فرهاد ، تیشه ، بیستون
پیکار یعنی چه؟
ما از درون گندیده ایم
از آفت یاران!
جسم مترسک کنج گندمزار یعنی چه؟
این شعر ، این گفتار یعنی چه
این درد پر تکرار یعنی چه
وقتی سگ چوپان ده سگ-گرگ زاییده...

عشق چه میخواهد از ما؟
جز دو قلب که بتپد
جز دو چشم که مسخ شود
و عقلی که دوستت دارم را بفهمد

️️️