متن معصومه امیریان نور️️️

در این غربت
و این تاریکی اندوه
بگو عطر کدامین یاد...
جز تو...
دلم زنده می دارد؟

امشب دوباره سینه ی من درد دارد
فهمیده ام دنیا فقط نامرد دارد

کانون خورشیدم اگر دست تو باشد!
دنیا هزاران ماه و فصل سرد دارد

اندیشه ی سبز چمن باور ندارد
هر فصل سبزی سرنوشتی زرد دارد

من ماه را هرشب سر یک کوچه دیدم
این آسمان هم عاشقی...

God was poet
When
Created you
خدا شاعر بود
آنگاه که
تو را آفرید.