متن باغ

اگر باغتان را دوست دارید نباید از کار کردن در آن دست بکشید،
کمی صبر کنید.
فصلش که برسد حتماً شکوفه ها سر می زنند.

سرما، حیاتِ باغ نمی خواهد
جنگل به جز کلاغ نمی خواهد...
«آرمان پرناک»

باغ و بهاری که امروز به حیاطم آمده
از باران اشک دیروزم،جوانه زده
که اگر تبر زدی، تیغت ملامت!
من سبز سبزم.

عاشقان، عاشقان
تازه به تازه از بهاران چه خبر ؟
از بهار، از گل و باغ و بوی باران، چه خبر؟
چه خبر از بهاران؟

_برشی از ترانه

حریرِ دامنت را دوست دارم؛
گلستان تنت را دوست دارم؛
میانِ باغِ رویاییِ احساس،
ترنّم کردنت را دوست دارم!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

پر کن جامم ساقی تا جان در تن باقی است
پر کن پر کن ساقی از دل غم ها جاری است

دریا درد از حرف تلخم نمی فهمد
باران به باغی خشکیده و خالی است

باران خنده ات،
به تبسم کشید باغ ،
زین رو
انار
مزه ی لبخند می دهد .
حجت اله حبیبی

باد را
می ریزم در باغ
تو در من می وزی.
رضاحدادیان

باغی پُر است از گلهای شفاف رنگ
دنیا در این باغ به عشق سرودن آمده است
آرامش در هر برگ و هر شاخه می جوید
نور آفتاب بازتابی از خوشبختی است
گلها با لبخند نورانی شادی می کنند
در این باغ، خوشبختی بر بانوی گل می چسبد

باغ،،،
در سکوتی غمناک فرورفته ست
***
-- کو زمزمه های باران!؟





زانا کوردستانی

روزی، من و تو، با هم، رفتیم به باغ🌳
آویزان بود، رو درختی، یک زاغ🌳
گفتی تو که عبرتِ کلاغان است این🌳
من سوخت دلم، به حالِ آن بچّه،کلاغ🌳
زهرا حکیمی بافقی
(الف احساس)
🌿🌳🌴🌿

در باغ قدم زدن بسی زیبا بود🌳
حسّی به میانِ گلِ جانِ ما بود🌳
آن منظره ی دار و درخت و، استخر🌳
در قابِ نگاهِ من، پر از رویا بود🌳
زهرا حکیمی بافقی
(الف احساس)
🌿🌳🌴🌿

تا تبرها چشم وا کردند در آغوش باغ
شاخه،شاخه  تک درخت نیمه جانم پاک شد رضا حدادیان
۱۴۰۲/۳/۲۲

باغ
بی هیچ ترسی
باد رابه آغوش کشید
به پشت گرمی ریشه هایش.
رضا حدادیان
۱۴۰۲/۲/۲۹

بوشوم خارا واوینم گول وناشته
بیدم، گول قدر خو خارا بداشته
مره ا قیمتی گب روشنا بو
خودا باغه میان حکمت بکاشته

برگردان شعر به فارسی

رفتم خار را ببرم گل نگذاشت
دانستم گل ارزش خار خود را نگاه داشته
برایم این صحبت ارزشمند روشن شد
که خدا در باغ...

ور ز دیده آب بارد بر رخ من گو ببار
نوبهاران آب باران باغ را زیبا کند

همه می دانند

همه می دانند

که من و تو از آن روزنهٔ سرد عبوس

باغ را دیدیم

و از آن شاخهٔ بازیگر دور از دست

سیب را چیدیم

همه می ترسند

همه می ترسند ، اما من و تو

به چراغ و آب و آینه پیوستیم

و نترسیدیم...

برشی...

باغ ها را گرچه دیوارو در است
از هواشان راه با یکدیگر است
شاخه از دیوار سر بر می کشد
میل او بر باغ دیگر می کشد
باد می آرد پیام آن به این
وه از این پیک و پیام نازنین
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه...

من هم یکی از صدهزاران رهگذاری که
غرق تماشای تواَند ای آن اناری که

در کوچه ها ورد زبان مرد گاری چی ست.
چون بوسه ای آن قدر سرخ و آبداری که...

هرچند با گنجشک ها خو کرده ای اما
نزدیکی ات خالی ست جای یک قناری که...

بازیچه ی...

توی باغ، هر چیزی رشد می کند، اما قبل از آن پژمرده و خشک می شوند، درخت ها باید برگ هایشان را از دست بدهند تا برگ های جدید دربیاورند و ضخیم تر، قوی تر و بلندتر شوند ...
برخی درخت ها می میرند و نهال های جدید جایشان را...

باغ


کافی نبود و نیست هزاران هزار سال

تا بازگو کند

آن لحظه ی گریخته ی جاودانه را

آن لحظه را که تنگ در آغوشم آمدی

آن لحظه را که تنگ در آغوشت آمدم

در باغ شهر ما

در نور بامداد زمستان شهر ما

شهری که زادگاه من و زادگاه...

امشب دوباره سینه ی من درد دارد
فهمیده ام دنیا فقط نامرد دارد

کانون خورشیدم اگر دست تو باشد!
دنیا هزاران ماه و فصل سرد دارد

اندیشه ی سبز چمن باور ندارد
هر فصل سبزی سرنوشتی زرد دارد

من ماه را هرشب سر یک کوچه دیدم
این آسمان هم عاشقی...

سرتاسر باغ
گیلاس ها در برف ،
کابوس زن بیوه

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

شمشاد سایه پرور من از که کمتر است؟