متن انگلیسی با ترجمه

در قبرستان‌هایی تنهایی هست،
گورها از استخوان‌هایی انباشته‌اند که سکوت کرده‌اند،
قلب،
درونِ تونلی می‌تپد—
تاریکی، تاریکی، تاریکی—
چنان‌که ما در خودمان غرق می‌شویم،
چنان‌که گویی در اعماق قلب،
یا در گذر از پوست به روحمان، می‌میریم.

وجود مردگان هست،
پاهایی از خاک سرد و چسبناک،
مرگ در استخوان نفوذ...

روزی‌روزگار با نورِ کائنات بازی می‌کنی،
ای میهمانِ نجیب و نامرئی!
در گل و آب قدم می‌نهی،
بیش از آن سرِ سپیدی هستی که
هر روز چون خوشه‌ای عطرافشان در دو دستم نگهش می‌دارم.

از آن‌رو به هیچ‌کس نمی‌مانی،
زیرا دوستت دارم.
بگذار تو را در میان طوقه‌های زرد گسترانم،...

تنِ یک زن، تپه‌هایی سپید، ران‌هایی مرمری‌گون،
زمانی که تسلیم می‌شوی، گویی جهان را در خود گسترانیده‌ای.
تنِ من، وحشی و دهقانی، تو را می‌کند در خاک فرو،
و از ژرفای زمین، فرزندی به پرش درمی‌آید.

تنها بودم، درست مانند تونلی،
و پرندگان از من گریختند.
و شب، با لشکری...

تا صدایم را بشنوی،
کلماتم گاه به نازکی ردّ پاهای مرغ‌های دریایی
بر شن‌های ساحل فرومی‌نشینند.

گردنبندی‌ام می‌سازند،
زنگوله‌ای مست،
برای دستانی که نرم‌اند، چون خوشه‌های انگور.

کلماتم را از دور می‌نگرم—
هستند،
اما دیگر بیشتر از آنِ من‌اند، برای تو‌اند؛
بر درد کهنه‌ام می‌خزند،
چون پیچکی بر دیوارهای مرطوب....

چنان‌که گویی از ستیغ آسمان‌های دور،
دست‌افشانِ نسیم،
درود می‌فرستند
به سرزمین‌هایی که هنوز نامی از ما دارند،
پرندگان،
سفیدبالانِ خسته‌دل،
از بامدادانی گمنام
سوی اقلیم‌های کهن بال می‌گشایند.

بر مدار بادهای بلند
سرازیر می‌شوند،
در سلوکی بی‌صدا
بر مرز دشت‌های آشنا.

فرود می‌آیند – آهسته،
چنان‌که هیچ آوازه‌ای برنخیزد...

در شیار خاک،
آزاد می‌خرامد؛
بال می‌کوبد در وزش باد
و در تابش خورشید می‌تپد،
و خویش را
بر شاخسار کاج‌ها می‌افکند.

او
به زبانی از برنز سخن می‌گوید،
و نیز به زبان پرندگان؛
گه با التماسِ لرزان،
گه با فرمانی از جنسِ دریا.

او
چشمانت را با نوارِ کتانی...

می‌دانی چگونه است این احساس:
اگر به ماهِ بلورین بنگرم،
به شاخه‌ی سرخ پاییز،
که آهسته بر پنجره‌ام خم شده است،
اگر در کنار آتش،
به خاکستر ناپیدا،
یا به پیکر پژمرده‌ی هیزم دستی کشم،
همه‌چیز مرا
به سوی تو می‌کشاند،
چنان‌که بوی عطر گل،
تا تهِ جانِ دلتنگی می‌رود.

تمامِ شب را در کنارِ دریا،
در آن جزیره،
در آغوش تو خوابیده‌ام.

تو
میان لذت و خواب،
میان آتش و آب،
وحشی و شیرین بودی.

شاید دیرهنگام،
رویاهایمان در بالا یا در ژرفا به‌هم پیوستند؛
بالا، همچو شاخه‌هایی جنبان بر موجۀ بادی مشترک؛
زیر، همچو ریشه‌های سرخ که تماس...

به سبب تو،
در باغ‌های شکفته‌ی بهار،
عطر گل‌ها چونان زخمی کهنه،
در من می‌خروشد و دلم را می‌آزارد.

چهره‌ات از خاطر رفته،
دیگر دستی‌ات را در یاد ندارم؛
و لبانت…
آیا هنوز بوسه‌شان را بر لبان من می‌توان سراغ گرفت؟

به سبب تو،
مفتون تندیس‌های سپید پارک‌ها شده‌ام؛
آن...

ای غم،
ای رودخانه‌ی عریانِ گم‌گشته در کوهسار خاموش،
تو به دره گام نمی‌نهی
مگر با شالی سرخ‌فام بر گردن،
و یا میخکی سوزان در چنبره‌ی تاریکی،
یا زنبیلی از بوسه‌های شب‌نشین.

تو از ژرفنای پیکر آدمیان سر می‌زنی،
از سنگینی هزاران آهِ ناگفته،
و ناگاه،
سنگین‌تر از تاب استخوان،...

instead of wiping away your tears, wipe
away the people who made you cry.

بجای پاک کردن اشک هات، آدمایی که
باعث گریه ات میشن پاک کن.

Behind every successful man theres a lot unsuccessful years.

پشت سر هر آدم موفقی سالهای ناموفق زیادی وجود داره.

⃟•• yoυ мade an aѕѕнole oυт oғ мe wнo ѕoмeтιмeѕ even geтѕ ιnтo ғιgнтѕ wιтн нerѕelғ ..

ازم یه عوضی ساختی که گاهی اوقات با خودشم دست به یقه میشه !!

You are not a loser dear if you didnt lose your smile in the dark times.

تو یه بازنده نیستی عزیزم، اگه تو تاریک ترین لحظات لبخندت رو نباختی

When I see your charming Zulfan, my heart melts...
It breaks my heart when I see that sad smile of yours...
My heart trembles when I see your height...
I think this is the miracle of your gray eyes;
I named it love...

وقتی زلفان دلربایت را میبینم دلم هری...

I love you, the one who didnt see you;
Maybe I saw you and I dont know if you are going to be the reason for my breath...

دوستت دارم کسی که ندیدمت؛
شاید هم دیدمت و نمیدانم قرار است بشوی دلیل نفس هایم...

Choose a job you love and you will never have to work a day of your life.

شغلی رو انتخاب کن که عاشقش باشی؛ اینجوری هیچ وقت مجبور نیستی حتی یک روز هم کار کنی!

Im board 99% of times, and 1% asleep

‏من ٩٩% مواقع حوصله ندارم
اون ۱% هم خوابم

وقتی طوفان بیاد تازه معلوم میشه
چندتا درخت ریشه دار کنارت بودن

When the storm comes, itll be clear.
There were some rooted trees next to you.

Sometimes hope is more fatal than the expectation

گاهی امید از انتظار کشنده تره :)

Ive never loved someone as much as I love you

هیچوقت هیچ کس رو
به اندازه تو دوست نداشتم

Sometimes its better to be alone
so that someone cant hurt you

گاهی وقتا بهتره تنها باشی
تا کسی نتونه بهت صدمه بزنه

••𝑅𝑒𝑚𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑇𝑜 𝐿𝑖𝑣𝑒, 𝑊𝘩𝑒𝑛 𝑌𝑜𝑢 𝐴𝑟𝑒 𝐵𝑢𝑠𝑦 𝑆𝑢𝑟𝑣𝑖𝑣𝑖𝑛𝑔..!

زندگی کردن رو به یاد بیار وقتی درگیره زنده موندنی..!

For every minute you are angry. you lose sixty secounds of happiness, think about it.

برای هر دقیقه ای که عصبانی هستی ، شصت ثانیه شادی را از دست می دهی، در موردش فکر کن.