ویکتور هوگو در یکی از کتابهای خود میگوید:((مرا برای دزدیدن تکه نانی به زندان انداختند و پانزده سال در آنجا نان مجانی خوردم! این دیگر چه دنیایی است؟))
سفره ای از فرط ایمان نان نداشت! سفره ای از فرط نان ایمان نداشت!
هر جا می روم می بینم که شاعری قبل از من آنجا رفته است.
تنها پرسش در مورد ثروت این است که، با آن چه کار می کنی؟
تمام دنیا صحنۀ نمایش است، و تمام مردان و زنان فقط بازیگران آن هستند.
صرف نظر از اینکه اوضاع چقدر ناخوشایند به نظر برسد، وضعیت همیشه بهتر خواهد شد.
چیزی به اسم زمان حال وجود ندارد. تنها آیندۀ نزدیک و گذشتۀ اخیر وجود دارد.
دعاهای مادرم همیشه من را دنبال کرده اند. آنها همیشه به زندگی من چسبیده اند.
جنگ ها هیچ وقت به کسی آسیب نرسانده اند به جز کسانی که کشته می شوند.
به محض اینکه به خودت اعتماد پیدا کنی، خواهی دانست که چطور زندگی کنی.
هر هنرمندی در ابتدا یک آماتور بود.
من همیشه زنان بیوۀ بچه دار را استخدام می کردم، چون که آن ها مجبور بودند کار کنند و هیچ مسخرگی در کارشان نبود.
فقط یک سگ نادان به سوی پرنده ای در حال پرواز پارس می کند.
من مشکلات زیادی در زندگیم دارم، ولی لب هایم از آن ها بی خبر هستند. آن ها همیشه لبخند می زنند.
در مورد اشخاص کمتر کنجکاو و در مورد ایده ها بیشتر کنجکاو باش.
هرگز احساساتت را برای کسی هدر نده که برای آن ارزش قائل نیست.
من معتقدم که فکر انسان یا جامعه انسانی نباید به بخش های محدودی به نام اجتماعی، سیاسی و مذهبی تقسیم شود. تمام اعمال و عکس العمل ها به یکدیگر وابسته اند.
آن عشق در نگاه اول، در نگاه آخر، و در هر نگاهی بود.
ای کاش پول ما را تبدیل به کسی که هستیم نمی کرد. ای کاش می توانستیم جامعه را به عقب برگردانیم.
DNA مثل یک برنامۀ کامپیوتری است ولی بسیار پیشرفته تر از هر نرم افزاری که تاکنون ساخته شده است.
من مطمئن نیستم که واقعا وجود داشته باشم. من تمام نویسندگانی هستم که خوانده ام، تمام آدم هایی که ملاقات کرده ام، تمام زنانی که دوستشان داشته ام؛ تمام شهرهایی که دیدن کرده ام.
من به عنوان یک استندآپ کمدین کارم را شروع کردم. مردم حرفم را باور نمی کنند وقتی این را به آنها می گویم. من در کمدی بود که خود را شناختم.
یک اتوبیوگرافی کتابی است که شخص درباره زندگی خود می نویسد و معمولا پر از انواع جزئیات کسل کننده است.
در هنگام تاریک ترین لحظات است که باید بر روی دیدن روشنایی تمرکز کنیم.
