عطیه چک نژادیان

دکتر شریعتی در کتاب خود یک مطلب زیبایی را بیان کرده که تفکر درآن واقعا ارزش دارد دموکراسی می گوید: رفیق، حرفت را خودت بزن،
نانت را من می خورم.


مارکسیسم می گوید: رفیق، نانت را خودت بخور،
حرفت را من می زنم.

فاشیسم می گوید: رفیق، نانت را من...

Humanity is a religion in its own right, one with very few followers.

‍‍ انسانیت خود به تنهایی یک دین است که پیروان چندانی ندارد.

بی ارزشترین نوعِ افتخار،
افتخار به داشتن ویژگی هایی است که خود
انسان در داشتنشان هیچ نقشی ندارد
مثلِ چهره، قد، رنگ چشم، ملیت، ثروت خانوادگی و..
از چیزایی که خودتان به دست آورده اید حرف بزنید..
مثل: انسانیت، مهربانی، گذشت، صداقت و..

آدمی را آدمیت لازم است
عود را...

به گمانم یک نفر دستش خورد

چای ریخت روی تقویم.

و تمام روزها

تلخ شد.

اشتباه می کنند بعضی ها
که اشتباه نمی کنند!
باید راه افتاد،
مثل رودها که بعضی به دریا می رسند
بعضی هم به دریا نمی رسند.
رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد!

پروردگارمن ،پیچیده ترین ماجرای زندگیم تویی !

وقتی که به همین سادگی

عاشقت شدم …

آب بر میگرده ولی ماهی دیگه مرده!!

اما بیا ساده عبور نکن
از دنیایی که تنها
یکبار تجربه اش میکنی.

به خاطر خودت می گویم

گاهی دستت را بگذار در دست کودک درونت بگذار ببرد تو را هر جا که دلش خواست

که یادت باشد زندگی شوخیه به اشتباه جدی گرفته شده ماست

من نمی دونم چطور قراره موفق بشم، چیزی که می دونم اینه که به هیچ وجه قرار نیست بازنده باشم!

اگر می خواهید خواب هایتان تعبیر شوند، اول باید بیدار شوید

وقتی پیر شدم دوست دارم به زندگی خودم نگاه کنم و بگویم “عجب ماجراجویی عالی بود” نه این که بگویم “چه زندگی آرامی داشتم”

یک وقت هایی باید از زندگی مرخصی بگیری. بروی برای خودت بچرخی زندگی کنی. باخودت مهربون باشی...

به اوﮔﻔتم ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎﺭ

ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ …

می ریزند

ﺳﭙﺮﺩ …

مرا ببخش ای دوست منﺑﯿﺨﺒﺮ بودم ﺍﺯ آﻧﮑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍتﮐﺎﺝ ﺑﻮﺩ

پروردگارا،مابی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای؟؟

وز چشم من بیرون مشو

ای مشعل تابان من ...

زندگی تصویریست!
قلم و کاغذ و رنگش از توست.
قلمت را بردار!
و به نقاشی آن همّت کن!
گاه گاهی دو سه گامی
به عقب پای گذار،
و تماشایش کن.
گر پسندیدی آن،
حرفی نیست.
غیر از آن بود، هنوز،
کاغذ و رنگ و قلم در کفِ توست.
تا زمانی...

میگویند:
حرف ها هم پا دارند
پاهای بزرگی که گاهی
روی دلی میگذارند
و جایشان برای همیشه میمانند

مراقب حرفهایمان با شیم
دل که
رنجید از کسی
خرسند کردن مشکل است

حق هر آنچه لازم باشد
را به تو خواهد آموخت
تنها لازم است که تو آمادگی کافی برای حضور خدا
در زندگی ات را داشته باشی

در هر ماجرایی به جای اینکه
بپرسید چرا من؟
سوال کنید:
چه درسی برای من داشت؟

میخواهم
امروز را
جور دیگری
آغاز کنم :
به نام خالقِ ل‍‍بخند تُ ...مادر.

به راستی گاهی چقدر دلم برای یک خیال راحت تنگ میشود

دلم سفر میخواهد سفر به جایی نا کجا آباد که گوشیم هم آنتن ندهد

گاه گاهی با خود بیندیش....
در سکوت.... بی نقاب..... بی انکار..... به راستی چه چیزی به زندگی تو زندگی می دهد؟ آیا چیزی هست که اگر همه چیز را از تو بگیرند با تو بماند؟

جسارت اجرایى کردن ایده هایت را داشته باش
و گرنه همیشه جهان پر بوده از
ترسو هاى خوش فکر