باران هم که باشی باز آنکه سرپناه ندارد به تو ناسزا خواهد گفت!
فرقی نمیکند چه برایم نوشته دوست گیرم که ناسزاست ولی دستخط اوست آیینه وار خیره به تنهایی توام آری! سکوت سادهترین راه گفتوگوست
دیگر برایم کاملا روشن بود که بخش عمده بدبختی انسان به نادرستی راهش بستگی دارد. اگر هنگام راه رفتن کفش آدم خیلی تنگ یا گشاد باشد، پس از طی چند کیلومتر، زمین و زمان را به باد فحش و ناسزا میگیرد ! اما آنچه از درکش عاجز بودم این بود...
رگبار ناسزاهای تو و رمیدن آهوی تشنه کام عشق آه،چه سوت و کور است برکه ی دلم!