غزل ماه سر فصل تماشایی پاییز خودت باش گلبانگ هواخواهی گلریز خودت باش همپای زمستان اگر از جاده گذشتی زیبائی و بارانی و مه ریز خودت باش تا چند از این گوشه به آن گوشه پریدن ای پوپک دیوانه گلاویز خودت باش شب تا سحر از نغمه بیهوده چه حاصل...
مثل یڪ پوپڪ سرمازده در بارش برف سخت محتاج به گرماے پر و بالِ توام️
تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت می توان گفت که من چلچله باغ توام مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف سخت محتاج به گرمای توام
