غرضم وصل تو باشد چه تو آیی چه من آیم
محتاج ترینم به وصال تو ولیکن این وصل همان به که ز آغاز نباشد...
ما وصل خواستیم و رقیبان فراق را نفرین سریع تر ز دعا مستجاب شد
شبیه برگِ جدا از درخت بر کفِ باغ نه وصل حال مرا خوب می کند نه فراق
ظاهر آراستهام در هوس وصل ولی من پریشانتر از آنم که تو میپنداری...
به خدا که وصل میشوی، آرامش وجودت را فرا میگیرد.
یا بفرما به سر / آیم!غرضم وصل تو باشد / چه تو آیی/ چه من آیم!