رسم دنیا درهمین است آنکه آمد رفتنی ست
چه غم از کشمکش ماست جهان گذران را؟
چون تو جان منی ای جان چه کنم جان و جهان را
کشاکش هاست در جانم کشنده کیست می دانم
عمر عزیز خود منما صرف ناکسان
بی خبر عمر به سر می برم و دم نزنم
وابستهٔ یک دمیم و آن هم هیچ است!