متن ﻋﻄﺎﺭ

همچو عطاران که دل از جمله عالم برده اند



برده ای دانـی تو هم با خود دلم را وای دل؟!

اگر گرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

هیچ عطاری ندارد
عطری از موی تو را
باغ گل در حسرت
یک تار از آن
گیسوی توست


مجید رفیع زاد

بی خبر عمر به سر می برم و دم نزنم

به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

ای همچو یخ افسرده، یک لحظه برم بنشین
تا در تو زند آتش ترسا بچه یک باری
بی خویش شو از هستی، تا باز نمانی تو
ای چون تو به هر منزل، وامانده ی بسیاری...

ای تیرگی زلف توام دین افروز
وی روشنی روی توام راه آموز
من در شبم از تو روز می خواهم، روز
و افسرده ام از تو سوز می خواهم، سوز

هست ققنس طرفه مرغ دلستان
موضع آن مرغ در هندوستان
سخت منقاری عجب دارد دراز
همچونی در وی بسی سوراخ باز...
فیلسوفی بود،دمسازش گرفت
علم موسیقی ز آوازش گرفت...

بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی دانم
که شادی در همه عالم ازین خوشتر نمی دانم

چون صبح دمید و دامن شب شد چاک

برخیز و صبوح کن چرائی غمناک

گر بسوزی بند بندم از جفا

من وفای تو به جان دارم به جان

در همه شهر خبر شد که تو معشوق منی

تو تمامی با توام تنها خوش است

ای جان جان جانم تو جان جان جانی

بیرون ز جان جان چیست آنی و بیش از آنی

در دلم بنشسته ای بیرون میا

هیچ هیچست این همه هیچست و بس

<🖤🌿>
••What came to your mind was your concept

هر چه در فهم تو آید آن بود مفهوم تو 🕯️‎ ♡ma30r64

زُلف تو باز این دل دیوانه را
حلقه درافکند
و به زنجیر کرد ...

عاشق لعل شکربار توام..

️️️

زلف تو باز این دل دیوانه را

حلقه درافکند و به زنجیر کرد

تو هستی در میان جانم و من

ز شوق روی تو جان بر میانم

حاجت من در همه عالم تویی
این جهانم و آن جهانم هم تویی

.

شربت لعل لبت بود شفای دل ما...

️️️

بُردی دل من به زلف و بندش کردی
زانست که یک لحظه دلِ خویشم نیست...