متن کوتاه شبنم عبدلی

شمع من باش که قلبم خود پروانه ی توست

می تَپَد با نفست؛ آه که دیوانه ی توست...

حال که رفته ای دِگَر، نَیا به خوابِ من، قَسَم
به سوزِ عاشقانه ای، در آخرین کلامِ تو . . . !

گریه اگر که سَر دَهَم سِیل بَرَد تمامِ تو
بَسته شکستِ بُغضِ من به غیرَت و مَرامِ تو
.

حالِ من را گر بپُرسی یک جوابش بیش نیست:
من همینم.. خوبِ خوبم.. آه! فوقُ العاده نه