کوههای عظیم پر از چشمه اند و قلبهای بزرگ پر از اشک
یک کوه پیر منفعل شد که از یائسگی گذشته بود تو را فتح کرد یا تو او را نمیدانم به ھر حال یک پرچم سفید چون موی تو ...در قله باد می خورد
قله ای که چند بار فتح شود بی شک تفریحگاه عمومی می شود! مواظب دلت باش...!
تو قله ی خیالی و تسخیر تو مُحال بخت منی که خوابی و تعبیر تو محال
هر که در عشق سر از قله بر آرد هنر است همه تا دامنه کوه تحمل دارند