متن چشمه

دو قطره اشک؟ نه بالاتر
دو رودِ اشک؟ نه بالاتر
دو چشمه اشک؟ نه بالاتر
بیا به کوهِ غم انگیزت
به چشمِ تشنه ی آزادی
بُلندقلّه ی کوتاهم! ...
«آرمان پرناک»

که بر جان تو بنشیند..

خروشان میشود گاهی..
هزاران قطره باران
به ضرب آهنگ زیبایی
که بر جان تو بنشیند



چشمه بود و عشق بود و بوسه باران
نوای دلنشینش بر من و یاران

چشمه،
آیینه ی توست یا که ماه؟!
که اینچنین،
زیبا و شفاف و تماشایی ست...



شعر: سوران ندار
ترجمه: زانا کوردستانی

گلِ حالِ نهان، زیباست با تو؛
دلم سرشار، از رویاست با تو؛
در اوجِ فصل های خشکِ احساس،
درونم چشمه ای، جوشاست با تو!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

حالا دست می شویم از حروف بی ربط
و چشم می چرخانم به عبور چشمه
که انعکاسی از زیبایی توست
مریم گمار ۱۴۰۲/۳/۲۸

۱۴۰۲/۱/۶ رمضان ۱۹:۰۳
وقت اذان است جانا
رو به درگاه خدا
جان و دلت را طلبم
وقت عبادت باشد
سجاده زمین پهن باشد
در هر جهت، روح و دلت را طلبم
یا که در وقت اذان
در هر رکعتم زلف و نگاهت طلبم

کوثرنجفی چشمه

ناز چشم تو با یک وجب دلبری اش
روی اغواگر تو با یک وجب روشنی اش
همه گویند که او ناز ندارد، ای وای
اما من قفل شدم روی لب صورتی اش

کوثرنجفی(چشمه)

هیچگاه از خودت نا امید نشو
درد ها و رنج ها قسمتی مهم از
زندگی تو هستند
آنها را هر طور که شده بگذران
چرا که ،زمان پیروزی
حرفی برای گفتن خواهی داشت....
آرام باش و رو به جلو حرکت کن.

کوثرنجفی(چشمه)

امشب در تاریکی های آسمان ، به دنبال دو چشم میگردم
دلم آغوشی گرم از جنس عشق می خواهد
به گمانم روزی تجربه خواهم کرد
من می دانم، عشق های حقیقی هنوز وجود دارد
هنوز هم می شود غرق نگاهی شد و همه چیز را فراموش کرد
هنوز هم می...

چشمه..

گذشتم ز دشتی و دیدم تو را
پرنده شتابان و چشمان تو را
خروشان شدی از دل سنگ ها
به بالا و پایین دل تنگ ها
نشستم کنار لب حوض تو
صدای نفسها و آن موج تو
هزاران نگین است در جان تو
چو شهدی شیرینست آن کام تو...

کوههای عظیم پر از چشمه اند و
قلبهای بزرگ پر از اشک

میان آن همه رنگ پاییزی چشمه ای طناز
در رقص برگ ها نغمه خوان می نوازد ساز
خیره در چشم های معشوقی از جنس کوه
دلگرم به امن ترین نقطه دنیا به آغوش باز
کم کمک لطیف می شود دل سنگی اش اما
آنقدر که می نوازد آن چشمه، روح...

تو را به اندازه عشقی که ابر شد ابری که باران
وچشمه ای که به دریا رسید دوست خواهم داشت

در میانِ بهارِ مزرعه ای
کاش بودم سکوتِ یک گُلِ سرخ
نورِ نیمروزی به پیکرم می خورد
یا که بودم چو چشمه ای خزه پوش
با عطش های کوزه های گِلی
کاشکی سایه ای از او بودم
تا که جایم میانِ دل ها بود
چون سپیدار، دستِ نقره ای ام...

بگذار زمانی دراز ، دراز
به درون کشم عطر موهایت را
صورتم را به تمامی در آن فرو برم
همچون تشنه ای در آب یک چشمه
و آن را با انگشتانم تکانی دهم
همچون دستمالی معطر
تا که خاطرات در هوا پراکنده شوند

نشسته در نگاهم،
از این چشمه آب می خورد!

هر جور حساب می‌کنم نمی‌فهمم قدیما چجوری میرفتن
از سر چشمه آب میاوردن؟!

ما که پارچ یخچالمون خالی میشه هیشکی مسئولیتشو به عهده نمیگیره!

من آن خاکم که روزی بستر رودی خروشان بود
کنار چشمه بشکن بغض این ظرف سفالی را

در خموشی‌های آه
گوش کن، زمزمه‌ی
چشمه را می‌شنوی
با طنینی آرام
صبح را منتظر است
و پرنده بیدار
با طلوع خورشید
بی‌قرارِ پرواز
و صدای بالَش
رنگِ معصومیتِ باران است
هیچ میدانی
گر که یک صبح نخیزد چشمه
و نباشد پرواز
آسمان، آه چه حزنی دارد
چه سکوتی چه...

بگذار تا بنوشمت
ای چشمه شراب ...

️️️

چشمه
از رفتن نمی ماند حتی گر با هزاران سنگ
پایش بشکنی

به همین زودی
همه چیزتمام میشود
واین چشمه بیقرار
که ازبالای کوه سرازیراست
درآغوش دریا
آرام میگیرد.

باران غم پاییز است

باران نم اشک چشمه ی پاییز است

این سیل که میبینی روان است به هر سوی

اشک غم عشق دل دیوانه ی پاییز است