متن موی تو

هر تارِ مویِ او،
طنابِ دارِ یک قلبِ گردن کلفت
هولوکاستِ جدیدی در پیش...
«آرمان پرناک»

ای مه عید روی تو ای شب قدر موی تو

چون برسم بجوی تو پاک شود پلید من

چون موی تو یلدا و لبت پسته ی اعلاست
امشب گل هر جمع که باشی دلم آن جاست

امشب بیا و خستگی هایم جواب کن
یک یک نوشته های دلم را حساب کن

بی مهری ات مشابه کابوس بود گذشت
شکر خدا که آمدی ترک عتاب کن

از دودمان لطف نگاهت کمی به من
یا که به ناز و حلقه ی مویت عذاب کن

با تاب موی تو...

این روسری آشفته یک موی بلند است
آشفتگی موی تو دیوانه کننده است

روسری سر کن و نگذار میان من و باد
سر آشفتگی موی تو دعوا بشود

تو میوه ی بهی
در انتهای شاخه ای
به تاجِ آن درخت
که دستِ میوه چین نمی رسد به تو
تو زنبقی به صخره ای
که زیرِ پای آن شبان و آن رمه
لگد نمی شوی
تو تاکی و با بهار پیچ و تاب می خوری
به سمتِ روشنِ ستاره...

با عشق کنار تو،امسال بهتر است
حافظ،صدای تو،این فال بهتر است
بی مرز و واسطه نزدیک من بیا
یلدای موی تو،بی شال بهتر است

من را با هر خواب موی تو
از یک طرف آب میبرد
سرت را با خواب های مختلف
اگر شانه میزنی
یک خواب اش را بگذار برای من
تا قاب کنم برای میز کارم

پیچ وُ تابِ موی تو اگر نبود
نوارِ نبضِ شعر
خط ، با امتدادی صاف بود

در سرم بافته ام با تو خیالی که شبی
من سر موی تو می بافم و تو شال مرا

خواهشی دارم .. جسارت می شود...اما اگر
موی تو آشقته باشد دور گردن بهتر است

روسری سر کن و نگذار میان منو باد
سر آشفتگی موی تو دعوا بشود...

یک کوه پیر منفعل شد
که از یائسگی گذشته بود
تو را فتح کرد
یا تو او را
نمیدانم
به ھر حال یک پرچم سفید چون موی تو
...در قله باد می خورد

موی تو باشد وشب را به درازا بکشد
وای اگر کار منو عشق به یلدا بکشد