متن کوتاه محمدرضا شفیعی کدکنی

از زلزله و عشق خبر کس ندهد
آن لحظه خبر شوی که ویران شده ای

فرجام هر چراغی و شمعی ست خامشی
عشق است و بزم عشق که جاوید روشن است

در این شبی که روزنه ها تیرگی گرفت
ما را هنوز دیده ی امید روشن است

تو می روی که بماند؟
که بر نهالک بی برگ ما ترانه بخواند؟