نیمه ی درد آلود سهمِ من از جهان با خارشِ مدامِ تاول و شعر که می جوشد مثلِ گدازه در دفترهای سوخته ام.
در گونه ات گدازه ی غم چال کرده اند آتش به پا کن ای رخت آتشفشان بخند