دل نگار

امروز اکلیل های کوهی را به
«مهر نسیم صبحگاهی»
سپردم 🌾

تاکه در هر وزشی برشعاع مهربانیت اکلیلی بنشاند.🌟

بانوی من...امروز بسی بیشتر برمن بتاب ☀️
شاید که برق اکلیل هابرجبروت تو در من، هیبتی افسانه ای ببخشد و«کنتس»
تاجی از قلب برسر نهد.

کنتس نامه خرداد۱۴۰۱

خدایا ...بارالهی....

درسرتاسر این محشر زنده ماندن

که نامش زندگی وتفسیرش (مردگیست)

جنگجویانی کارآزموده شدیم

سخت جنگیدیم وسخت تر سنجیده شدیم

چرا که همیشه بالاتر ،جواب ماست

در این ثانیه ها دلم شاد است

چرا که مهربانی عمل من

وبالاترینش ، رحمت ،

پاسخ توست

الهی شکر

آنجا که قایق خسته نشسته است

گل بوته های امید ،فسرده است

در موسم بهاری غریب وناب

صدها ستاره به خاک خفته است

ای زیبانگار و ای زیباسرا ی خواب

گویا که ساعت هستی هم مرده است!

در انجمن که شویی چشم بسته دار

شاید که در مدخل ان دیوی...

بانوی آفتابی ترین سرزمین امید...
به من بگو
در کدامین عرصه از معنا
خرامان وپر طمطراق
بر اریکه قلبم به ناز خدایی خواهی کرد؟
تاکه ابریشم سرخ دل را فرش راهت کنم
چه خوش ساعتی و مینو نگاری
فتبارک الله فی احسن الخالقین