الهه مشمول

آن دو چشمت را ببین، راهزن راه من است
چیزی جز قلب ندارم، آن هم حلالت باد

حین راندن در خطوط دفتر اشعار من، بر واژه ها

پشت چراغ قرمز نامت بمان، اندک تماشایت کنم

من و تو با هجران نداریم نسبی، بین ما فاصله هاست

تو همچون مهتاب به آغوش دریایی من نزدیکی

کمان آرش را آگهم همچون تبسم تو بود
تیر را یکی بر مرز می زند دیگری بر جان ما

دست را چه نیازی است؟
من با اشعارم تو را به آغوش خواهم کشید

من همچون دلگیری غروب جمعه ای نزدیک به تو
تو همچون روشنایی طلوع شنبه ای دور از من

عینک ات را پاک نکن
چشم ها غبار آلود اند...

مست چشمانت شده ام
مبادا بروی ساقی دیگران شوی...