معمولا موقع نوشتن دوست ندارم یه قصه رو شروع کنم وقتی هنوز برای آخرش هیچ ایده ای ندارم
نه که آخر قصه رو کاملا مشخص کنم ولی یه طرحی ازش تو ذهنمه.
ممکنه به هزار جور و هزار مدل داستان عوض شه و هزار تا ایده جدید به ذهنم بیاد و حتی قصه از طرحی که داشتم بینهایت خوشگل تر شه و یا به هزار دلیل نیمه تموم بمونه
ولی نمیتونم بنویسم بگم حالا یه چی پیش میاد و وسط راه یه قصه رها شده و بی هدف رو دستم بمونه
قصه نیمه تموم رو شاید بشه کامل کرد ولی هرگز به قصه ای که رها کردی برنگرد
چون بازم نمیتونی تمومش کنی
کاش ما آدما تو زندگیمون هم هیچ داستانی رو شروع نکنیم مگه اینکه به آخرش فکر کرده باشیم
ستوده
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
