در طلب اسرار دل، چون موج دریا رفتن است
این همه آشوب و غم، در قلب صحرا رفتن است

چون نسیمی بگذری از باغ خاطرات دور
عمر خود را صرف این خواب تماشا رفتن است

در هوای عشق، چون پروانه ای بی بال و پر
زندگی را وقف این آتش به دنیا رفتن است

چون که دریا موج خود را می زند بر صخره ها
دل به دریا دادن و از خود جدا رفتن است

در ره دوری که باید دل به دریا زد ز شوق
هر قدم را با امید و بی صدا رفتن است

در پی گنجینه ای که در دل شب ها نهان
چون صدف در جستجوی گوهر ما رفتن است

با خیال خام خود، عمری به سر بردن چرا
در پی این سایه ی بی جان و تنها رفتن است

چون که عمر می گذرد در پیچ و تاب روزگار
هر نفس را با امیدی بر خدا رفتن است

در ره عشق و جنون، چون شمع سوزان تا به صبح
سوختن با شوق یار و بی ریا رفتن است

هر که در این راه پرخطر قدم نهد به شوق
در پی دیدار یار و بی وفا رفتن است

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی