به هر کجا که نشانی زِ تو به لب آورم هزار دفترِ غزل، بیخبر ورق میشود چه کردهای که نفسها به عطرِ نامِ تو به جای آه، ترانه به شور دَفق میشود گلایه نیست، که این زخمِ دل به دستِ تو به چشمِ دیگران، شعرِ تازه حق میشود
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.