مادر
نه خورشیدست که خانه را گرم می کند
نه اسم فرشته ای
عشق را برگونه ی فرزند بوسه می زند
مادر
یک زن ساده ی معمولی ا ست
درد را می کشد بر پیکر کوچک زنانه اش
تا کودکی
لبریز شود از عشق
سرشار شود از کیف
نه تمام نمی شود
هنوز هیچ مادری نرفته است
دارد هنوز توی یک جای جهان
روی پایش
برای تو لالایی می خواند
ZibaMatn.IR
