فصلِ نو منتظر ماست چو در خانه بمانیم
با سایه ی این درد بجنگیم و شجاعانه بمانیم
سرتاسر این حبس غروری ست پر از ما
با ماست که آرام برقصیم و قرنطینه بمانیم
امید به روز است در این هجمه ی بی رحم
چون نقشه ی صیاد عیان است
در لانه بمانیم
اینک که در این بخت به یک نقطه رسیدیم
پیوند جهان را بِستاییم و صمیمانه بمانیم
بدرود که گفتیم بر این حَصرِ روان کُش
شاهانه بخندیم، ببوسیم و
به شکرانه بمانیم.
ZibaMatn.IR
