حرف ما را هیچ کس از شخص ما نشنیده است
صاحب نطقیم اما چون قلم لالیم ما

در رکوع ما دعای عافیت جایی نداشت
اول و پایان هر دردیم ما، دالیم ما

رفتن ما را به خندیدن تناسب بسته اند
مرگ ما را عید می گیرند چون سالیم ما

با رقیبان کاه می سنجند و با ما زعفران
دیگران خروار اگر باشند، مثقالیم ما

جمع اضدادیم هم پستیم، هم والا مقام
روضه ما خواندنش سخت است گودالیم ما


ZibaMatn.IR