100 متن کوتاه دیوار ۱۴۰۳ جدید 2024

پرده ها
جنگ در جبهه ی دیوار است!
با ادامه ی حصر پنجره ها.

می کشد فریاد
نگاه تو
در قاب خالی دیوار

این آه سینه سوز من دیوار سرد فاصله است

به پا افتادنفس
صدا
گم شده بود
چشم ها نمی دیدند
نشان به آن نشان
سرمان کلاه رفته بود
حالا تو تا صبح
روی دیوار
بنویس زندگی

روی دیوار هم ،یادگاری بنویسید.
آدمیزاد با مرور خاطرات زنده اس

چه قدر
در
باشم
دیوار
بشنود

قسم به ترک های دلم
که زلزله ی رفتنت
کمر این دیوار را شکست

سر به دیوار نگذار رفیق!

به غیرت شانه هایم

برمیخورد…

دلم فریاد می‌خواهد
ولی در انزوای خویش
چه بی‌آزار با دیوار نجوا می‌کنم
هر شب...

در رفاقت مراقب آدم‌های تازه به دوران رسیده باش ؛ هرگز به دیواری که تازه رنگ شده نباید تکیه کرد !

از دیوارها / غم میبارد.../ کوچه ها / بهت زده / خیابان را / بغض گرفته / گلوی میدان / پُر از فریاد / چه کسی/ این پیراهنِ سیاه را به تنِ ما کرده است...! / به کجای وطنم دست بکشم / که نگوید آ...خ

نشو محبوب آن یاری که خود یار کسی باشد
نرو بالای دیواری که دیوار کسی باشد

جوشِ بهار رخنه به دیوار می‌کند
بیهوده باغبان درِ گلزار بسته است

نور در کاسه مس ، چه نوازش‌ها می‌ریزد
نردبان از سر دیوار بلند ،
صبح را روی زمین می‌آرد ...

به آخر می رسم بی تو ، به دیوار و شب و خنجر
.
بهارُ عشقُ دعوت کن به این تقویم ِخاکستر
.

از خوبی آدم ها
برای خودت دیواری بساز
هر وقت در حقت بدی ڪردند
فقط یڪ آجر از دیوار بردار
بی انصافیست اگر دیوار را
خراب ڪنی.

دردهایت را دورت نچین که دیوار شوند،
زیر پایت بچین که پله شوند.

.من همیشه
روئیایی می بینم
در آیبنه ی این خاک
رنگی
پُر از نور و
هیاهو ی پیچیده در افلاک
تک به تک می شمارم
ستاره هایم را
شاید بیاید
تا تکیه کند تن خسته ام بر آن دیوار.

دست به دستِ هم داده اند دیوارها
تا به زنجیر بکِشند پنجَره ای
که مشکوک
باز میکند مسیرت را چَشم... .


حادیسام درویشی

امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم

تنهایم
شبیه مهاجرانی که در غربت
دیوار سفارت کشورشان را در آغوش می گیرند
_________________

برشی از کتاب کلیدها

ما در این دیوار زمانه
همان خشت کج معماریم !!

ارس آرامی

فانوس روشن
تو شب سیاه
بر روی دیوار
داره می خونه!

عشق
پیچکی ست
که دیوار نمیشناسد!

دیوار حاشا بلند ست
سهراب !
نسیم هم بتراود
نم پس نمی دهد

به تنهایی دیوارها آیینه بخشیدم
تا انعکاس رنج هایم هویدا باشد...

دیوار؛
دوست داشتنی ست
وقتی برای پدربزرگ
--تکیه گاه بود!

با بوسه ای چهار میخ میکردم تن آرزوهایم را به آغوشت اگر دیواری میان ما نبود

دیواری را
که بالای سرمان گذاشته اند
سقف نامیدند
تا هوای پنجره به سرمان نزند،
پرواز
اولین آرزوی فراموش شده ی ما بود.

پشت این دیوارها
هر لحظه فریادی می دهد جان
و من در توهم این کوچه ی بن بست
به فرار می اندیشم...

این کشور آن کشور ندارد حس دلتنگی
دیوار با هر طرح و نقشی ، باز دیوار است

دیوار بلندیست بین من و او حتی در افکارتنهایی…!!!!.

..



نویسنده سرکار خانم المیرا پناهی درین کبود.