ای شکوه صخره ها بر موج نو پایم نخند
ماهی تنگم ولی بر حجم دریایم نخند

آخرین افسانه ی تمثیل خرما بر نخیل
دست لرزانم ببین بر قد و بالایم نخند

من گمان کردم که دستم تا ثریا می رسد
ماه من بر خیزش فتح ثریایم نخند

پیش چشم ناکسان انکار عشقت می کنم
ای بلند بالا بر این دیوار حاشایم نخند

خواب دیدم (می روی) تعبیر کردم می
رسی
ای غزالِ رفته بر تعبیر رویایم نخند

عاشقی یک کوه را بر گرده ی موری نهد
مورم اما کوه من بر سستی پایم نخند

من همان رودم که یک شب دل به بیراهه
زدم
تا تو نیلوفر شوی ای گل به فردایم نخند

شعر من را خواندی و بر حال من خندیده ای
ای فدای خنده ات بر بی کسی هایم نخند


ZibaMatn.IR