100 متن کوتاه خواب ۱۴۰۴ جدید 2025

میزی برای کار
کاری برای تخت
تختی برای خواب
خوابی برای جان
جانی برای مرگ
مرگی برای یاد
یادی برای سنگ
این بود زندگی؟

خواب شوى ، باد شوى ، در گذر آب شوى
عشق نمى رود ز سر ، عشق سفر نمى کند

هرچند نمیدانم خواب هایت را با که شریک میشوی، اما هنوز شریک تمام بیخوابی های من تویی...

پلکم نمى آید به هم یک دم که شاید در زنى
لعنت به آن دزدى که از چشمان من خوابم ربود

خواب در بستر چشمانِ تو دیدن دارد...

خود را به خواب زده احساسم؛

شاید،

که رویایت ببیند،

زهرا حکیمی بافقی
(کتاب گل های سپید دشت احساس)
☘🌺☘

از رگِ خوابِ چشمه ی رویا،/ رفته نابِ جنونِ ناپیدا/
خوابِ شیرینِ عاطفه، هر دم،/ در پیِ پلک های فرهادی ست/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

توخواب یا رویا :بپری بغلش بوسش کنی
هیچوقت بهش نمیرسیم

خوابت را به هم نمی زنم
بوسه ای روی گونه ات می گذارم و
بوسه ای از گونه ات برمی دارم
آنچنان آرام خوابیده ای
که دلم نمی آید رفتنت را شیون کنم

خواب زندگی می دیدم
شب بیدارم کرد.

آریا ابراهیمی

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش

کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

کاش یوسف در کنارم بود و می گفت
که تعبیر کدامین خواب من دیدار با توست

کوتاه ترین قصه ی شب را
به من بگو ...
با یک شب بخیر از زبان تو
میشود خدا را هم درخواب دید...

هیچ وقت فراموش نکردم
اون رویدادی رو که گفتن بخواب
بزرگ میشی یادت میره
پس بخواب

ببار ای آسمان امشب که قلبم باز بی تاب است...
نه روز آرامشی در دل نه شب در چشم من خواب است

چه خوب بود که آدمی می توانست وقتی درد و مصیبتی دارد ماه ها بخوابد و چندین ماه بعد آسوده و تازه نفس از خواب برخیزد.

من خواب های زنی هستم
که بر طاقچه می تابد

شب ڪه ماه نمی خواهد،
ستاره نمی خواهد،
خواب نمی خواهد،
شب، تنها یک تو می خواهد،
بوسه بوسه فقط،️
در آغوش این من و تمام.

غروب/در خوابِ بستر دریا/لالایی باد

من ادامه ی بیداری توام
یا
تو ادامه ی خواب من؟

بال و پَر نداشته ام اما
تا دِلت بخواهد،
پریده ام
نیمه شب،
از خواب....

هر شب
خواب کسی را می بینم
که نیست..
و هربار با گریه از تو می پَرَم...

گاهی خوابت را می بینم ...
بی صدا ، بی تصویر
مثلِ ماهی در آب های تاریک
که لب می زند و معلوم نیست
حباب ها کلمه اند
یا بوسه هایی از دلتنگی ...

دوش در خواب زدم
بوسه بر آن غنچه لب
به خدا
خواب تو دیدن
به از این بیداریست
حجت اله حبیبی

دیدمت شبی به خواب و سرخوشم
وه ...
مگر به خواب ها ببینمت

همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت

آنچه در خواب نرفت چشم من و یاد تو بود

درد آورست این که بفهمی دلبر ت عمریست
هرشب به یاد دیگری در بسترت خواب است

همونجوری که چشم بسته همیشه خواب نیست لبی هم که میخنده همیشه شادنیست

همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت
آنجه در خواب نرفت چشم من و یاد تو بود

مثل تن خسته ای که خواب می خواهد
آنقدر خسته است، جانم
که مرگ می خواهم....

قصّه ها که تمام می شوند آدم ها به کجا می روند؟چون غم آید به میان؛ خواب کجاست ؟

چقدر من
دیدنت را دوست دارم
در خواب
در غروب
در همیشه‌ی هر جا،
هر جایی که بتوان تو را دید،
صدا کرد و از انعکاس نامت کیف کرد
چه ‌قدر من دیدن تو را دوست دارم...

مرا،خوابی احتیاج است
که تعبیر کند آمدنت را
.

جهان آلوده خواب است !!
(سهراب سپهری)

یک نفر آمده دنیای مرا سبز کند
خواب و بیداری و رویای مرا سبز کند
و به یمن نفس سبز و اهورایی عشق
از سرا تا به ثریای مرا سبز کند

حتی خوابتم قشنگه...

به وقت ِشب
آرام باش
من ستاره ها را
میشمارم
خوابت که برد
تا صبح
سیر نگاهت میکنم...

خواب فَقَط خواب نیست، یِ فَرارِه

همه خوابند..
مرا در همه شب بیداریست

مجال خواب نمی باشدم
ز دست خیال

گاهی تو را کنار خود احساس میکنم
اما چقدر دلخوشی خوابها کم است

هزار بار هم که از این شانه به آن شانه بغلتی،

این شب صبح نمی شود........

وقتی دلتنگ باشی........

-بس که خمیازۀ فریاد کشیدم،
دیری‌ست ؛
خواب‌هایم همه کابوس،
همه فریادند…

می‌تراود مهتاب

می‌درخشد شبتاب

نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک

غم این خفته‌ی چند

خواب در چشم ترم می‌شکند

بمان
که برگ خانه ام را به خواب داده ای
فندق بهارم را به باد
و رنگ چشمانم را به آب

از خواب چو بر خیزم
اول تو به یاد آیی

خواب‌ هایم بوی تن تو را
می‌ دهد
نکند آن دورتر ها
نیمه شب در آغوشم می‌گیری..؟!

نه‌ خواب‌
نه‌ بیداری‌
دنیا‌
با انتطار و بی‌‌قراری‌
زیباست‌

صُبح ها دیر تر از مَن
از خواب بیدار شو
تو نمی دانی !
تماشای تو در جلد خواب
چه می کند با حالِ پریشانم

️️️

شب ها چشمم را نه،
یادت را می بندم،
و به خواب نه،
به تو خواهم رفت...


️️️

امشب موقع خواب،بشمار...
تعداد دل هایی را که به دست آوردی
بشمار ،تعداد لبخند هایی که
بر لب دوستانت نشاندی ...
بشمار،تعداد اشک هایی که
از سر شوق و غم ریختی ...
فصل زردی بود،تو چقدر سبز بودی؟!

من هنوز گاهی
یواشکی خوابِ تو را می بینم
یواشکی نگاهت می کنم
صدایت می کنم
بینِ خودمان باشد
اما من هنوز تو را
یواشکی دوست دارم...

شده دلتنگ کسی باشی و از شدت حزن
گریه بر شانه‌ی بالش کنی و خواب شوی؟

و خواب
کابوسی که هر شب
می گیرد از من
چشمان تو را

‌خواب اگر نبود ،
چقدر آدم ها دق می کردند !
همان هایی ک به عشق دیدار کسی ،
چشم هایشان را می بندند ...

دزدی در خانه فقیری می‌جُست ؛
فقیر از خواب بیدار شد و گفت : ای مرد ! آنچه تو در تاریکی می‌جویی ، ما در روزِ روشن می‌جوییم و نمی‌یابیم ...!

سری ز خواب بر آور
که صبح روشن شد

دیدنت را دوست دارم ،،
سرِ صبح ، ظهر ، غروب
در خواب ، همیشه ، هرجا
هر جا که بتوان تو را دید ،،،
صدا کرد ، بغل کرد و بوسید
من دیدنت را
دیوانه وار دوست دارم ....

روز تولد تو، روز نگاه باران / بر شوره‌زار تشنه، بر این دل بیابان
روز تولد تو، گویی پر از خیال است / یاس و کبوتر و باد، در حیرت تو خواب است
تولدت مبارک دوست اسفندماهی من

ندارم خواب آرامی مگر در کنج آغوشت
بیا درمان بکن این شب نخوابی های دائم را

باز هم محو تماشا شده ام
سروپا خیره ب ه رویِ مهتاب
شاید اینبار تو را من دیدم...
شاید از دور
شاید در خواب !!

از شوق دیدنت
بی خواب می شوم
تو اما
همه ی قرارهایت را
در خواب هایم می گذاری...!

هر چند نمی دانم
خواب هایت را با که شریک می شوی
اما هنوز
شریک تمام بیخوابی های من تویی …

خبر از آفتاب واصل شد
خواب بودیم و عشق نازل شد
پهن شد خنده ای به روی جهان
تو...رسیدی و... قصه کامل شد.

شجاع بودن یعنی بیدار شدن از خواب
در مواجهه با روزی که ترجیح می دهید
از خواب بیدار نشوید

از خواب من گذشته ای
به آرامیِ قویی
در دریاچه ی پاییزی

بیا قرار بگذاریم هر چند شنبه
در خوابی
خیالی
جایی...

یک دلِ سیر
هم را ببینیم

دیگر از خواب هم کاری ساخته نیست,
نه مرا میبرد,
نه تو را می آورد,
تشدید میگذارد روی دلتنگی ها
و من
عاجزانه تا صبح,
دخیل میبندم به ضریح آسمان!
شاید با سپیده,
تو هم برسی...!

می رفتیم اگر
از این خواب
به خوابی دیگر .
بهتر بود از این
بیداری عذاب آور

شب بیداری های من
همه از سر دلتنگی نیست
راستش را بخواهی
می ترسم معجزه بیاید
تو را بیاورد
و من خواب باشم...

خواب دیدم از آسمان انار می بارد
سرنوشت دانه ها اما
یکسان نیست
برف در سکوت مینشیند
انار در خون ...
ما که دانه های دلمان پیدا بود

دلم
هر شب مسافرى
به سوی توست
تا بین دستانت به خواب برود...!!

شب هر دو می بافیم تو مو و من خیالت ،
هر دو غرقیم تو در خواب و من در هوایت ،

هر دو لبریزیم تو از غرور و من از غمت
هر دو میمیریم تو برایش و من برایت

ارس آرامی

کجا سفر کرده ای
که در خواب هم نمیبینمت ؟

شب
بهشتِ خابا دینمه
صوب
سورخِ سئب ِ عطرا
دهمه

برگردان:

شب
خواب بهشت می بینم
صبح
عطر سیب سرخ
می دهم

کفتر نامه بر و پا پَر و چاهی آمد ...
وعده دادم به دلم اینکه تو خواهی آمد

وعده دادم که به مهمانی من می آیی ...
گرچه خوابت به سرم سرزده گاهی آمد

..
بهزاد غدیری

می دانی، من خواب را دوست دارم
هرگاه که بیدارم
زندگی ام تمایل عجیبی به فروپاشی دارد

همه شب سجده برآرم که بیایی تو به خوابم
و در آن خواب بمیرم که تو آیی و بمانی

خواب ببر ز چشم ما چون ز تو روز گشت شب

آب مده به تشنگان عشق بس است آب ما

خواب دیدم بغلم کردی، اون لحظه خدا رو قسم دادم دیگه هیچ وقت بیدار نشم. شاید آدم هایی که توی خواب میمیرن هم نتونستن از آغوش معشوق دل بکنن!

در خواب دیدمش...
+ بعد چه شد؟
- آرزو کردم همان اتّفاقی که برایِ اصحابِ کهف افتاد برای من هم بیفتد...

حالا که می روی
برای چشم هایم
خواب سوغاتی بیاور
بگذار
شب های بی تو ماندن را
در آغوش خیالت
گوشه ای آرام
بمیرم


مجید رفیع زاد

شب است و خواب
در پشت پلک هایم پنهان است
و من در وسعت خیالم
یادت را میان سینه ام
در آغوش می گیرم
و به امید شهد لب هایت
چشم می بندم
تا بیایی و
خواب مرا شیربن کنی


مجید رفیع زاد

گوش هایم، مَخلَصِ قناری هایِ عاشق؛
وقتی که سینه یِ تو، نازبالشِ من است




دوش خواب بودم
نشنیدم ملائک در بزنند
اس ام اس دادند نیا
بر سر ما سنگ زدند

یک شب به خوابم بیا
یک فنجان قهوه مهمان من
گرمایش با دل من
شکرش خنده تو......

کاش، یک روز از خواب می پریدم و می گفتن ،خواب دیدی این زندگی را حجت اله حبیبی

نسیمِ مرگ می وزد اینجا،
من
خواب شکوفه می بینم انگار
در معبرِ بادهایِ آشفته.

امشبی که آمده بودی به خواب من
من از غم فراق تو خوابم نبرده بود.

پرنده ای که در خواب
از قفس
آزاد کرده بودم
صبح امروز بیدارم کرد
با نوک زدن هایش
بر پنجره!!
«آرمان پرناک»

آمدم تا که ببوسم لب شیرینت را...

که پریدم از خواب...


چقدر خواب قشنگی میشد...


فرصت بوسه ز لبهات ، گر محیا میشد...

مگر خیال چشم تو.


مجال خواب میدهد.؟

شبی شعری برایت نوشتم
در شعرم برف باریدن گرفت
و من بر بالین شعرم
به خواب رفتم

سحرگاهان که چشم گشودم
هم برف به تمامی آب شده بود
هم شعر را به تمامی آب برده بود

:

بعضى ها در خواب مى بینند
که موفق شده اند ...
اما بعضى ها نمى خوابند
تا بتوانند موفق شوند...

اَگِه خواب نبود خِیلیا بِ آرِزوهاشُون نمی رِسیدَن

خواب
زندگی می دیدم
شب بیدارم کرد

هرشب بعد از ساعتها پرسه در جاده کویر یادت تشنه دیدارت زیر آفتاب سوزان خاطراتت به خواب میروم تا شاید به خوابم بیایی !؟
آخرشنیده ام تشنه که بخوابی خواب آب میبینی...

✍️ رضا کهنسال آستانی

خواب نمیبرد مرا
کرده دلم بهانه ات

هر طرفی نظر کنم
مانده به جا نشانه ات

بگو به خواب که امشب میا به دیده ی من
جزیره ای که مکان تو بود آب گرفت

شرمنده می کنی
گاهی در خواب
به من سر ممی زنی...