مردها کاین گریه در فقدان همسر می‌کنند
بعد مرگ همسر خود، خاک بر سر می‌کنند

خاک گورش را به کیسه، سوی منزل می‌برند
دشت داغ سینه ی خود، لاله پرور می‌کنند

چون مجانین! خیره بر دیوار و بر در می‌شوند
خاک زیر پای خود، از گریه، هی! تر می‌کنند

روز و شب با عکس او، پیوسته صحبت می‌کنند
دیده را از خون دل، دریای احمر می‌کنند

در میان گریه هاشان، یک نظر با قصد خیر
بر رخ ناهید و مینا و صنوبر می‌کنند

بعدٍ چندی کز وفات جانگداز او گذشت
بابت تسلیّت خود! فکر دیگر می‌کنند

دلبری چون قرص ماه و خوشگل و کم سن و سال
جانشین بی بدیل یار و همسر می‌کنند

کج نیندیشید فکر همسر دیگر نیَند
از برای بچه هاشان، فکر مادر می‌کنند
ZibaMatn.IR