متن صنوبر

همیشه سبز می ماند،
او که قهقه ی لبخندش به زندگی
بلند است،
صنوبر!


شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

نخل ارمیده


صیاد می شوم که تو آهوی من شوی
فریاد می شوم که تو کوکوی من شوی


ویرانه گشته ام ولی از فصل دیگری
آباد می شوم که پرستوی من شوی


من یک چنار خشک تو مثل صنوبری
شمشاد می شوم که به پهلوی من شوی


با چین دامنت...

دانه سرخ انار
بیا ترانه ای از نوبهار هم باشیم
کمی نشانه ای از لاله زار هم باشیم


بسوی جاده ای از آروزی خوشبختی
سری به شانه بی غمگسار هم باشیم


برای جستن صبح و نشانه خورشید
شبیه سایه هم همقطار هم باشیم


به لحظه های پر از نعره های...

در تقدیر صنوبرها
مرگ نیست؛
به روایتِ نیمکت ها
گوش کنیم،
که عشق را می فهمند!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

شمشاد سایه پرور من از که کمتر است؟

لحظه‌ی خوب
لحظه‌ی ناب
لحظه‌ی آبی صبح اسفند
لحظه‌ی ابر‌های شناور
لحظه‌ای روشن و ژرف و جاری
حاصل معنی جمله‌ی آب
لحظه‌ای که در آن خنده‌هایت
جذبه را تا صنوبر رسانید
لحظه‌ی آبی باغ بیدار
لحظه‌ی روشن و نغز دیدار
لحظه تولد تو در اسفندماه...
تولدت مبارک

مردها کاین گریه در فقدان همسر می‌کنند
بعد مرگ همسر خود، خاک بر سر می‌کنند

خاک گورش را به کیسه، سوی منزل می‌برند
دشت داغ سینه ی خود، لاله پرور می‌کنند

چون مجانین! خیره بر دیوار و بر در می‌شوند
خاک زیر پای خود، از گریه، هی! تر می‌کنند

روز...