محبوبم... من یقین دارم که یک روز بیدار خواهم شد..شاید یک صبح خنک پاییزی...من بیدار خواهم شد و بی تفاوت به تمام خبرهای جهان، رادیو کوچکمان را آنقدر روی موج های موسیقی تاب خواهم داد تا به شعری از فروغ برسد...محبوبم یک روز بیدار می شوم و دیگر نگران تو نخواهم بود..دیگر به تو زنگ نخواهم زد..دیگر از شلوغکاری اول صبح گنجشک ها پشت پنجره گلایه نخواهم نکرد...محبوبم من یقین دارم در آن صبح دلکش، تمام پنجره های رو به خیابان را باز خواهم کرد... سرمای سحرگاهی را با لذت خواهم نوشید..و باز هم به تو زنگ نخواهم زد...محبوبم یک روز صبح فرا خواهد رسید که من فنجانم قهوه ام را در لبخند صبحگاهی تو خواهم نوشید و تو با تمام دلبری های افسونگرت مرا دوباره به آغوش خواب فرو خواهی برد...محبوبم.. من این را توی تمام خوابهایم دیده ام...و حالا برایم عین روز روشن است که من یک روز بیدار خواهم شد.
ZibaMatn.IR