100 متن کوتاه رفاقت ۱۴۰۴ جدید 2025

در رفاقت رسم ما جان دادن است
هر قدم را صد قدم پس دادن است
هرکه بر ما تب کند جان میدهیم
ناز او را هر چه باشد میخریم

هر رهگذری محرم اسرار نگردد
صحرای نمک زار ، چمن زار نگردد

هرجاکه رسیدی رفاقت مکن ای دوست
هر بی سروپا ، یار وفادار نگردد

آن رفیقی که به دوران غمم دور نرفت...

زیرشمشیرغمش رقص کنان خواهم رفت.
تو هر شرایطی پشتتم رفیق

روز مرد رسیدو حرف از مرد شد،
گفتم:یادی کنم از مردانی که افتخار دوستی و رفاقت با آنان را دارم...
روزت مبارک دوست عزیزم

رسم رفاقت اینه که با رفیق پیر شی!
نه اینکه وسط راه از رفیق سیر شی!

خوشا آنان که در بازار گیتی خریدار وفا بودند و هستند....

خوشا آنان که در راه رفاقت رفیق با وفا بودند و هستند....

فتح جهان به دست رفاقت محقّق است
دنیا به کام حضرت دشمن همیشه نیست

تو رفاقت عین پَت و مَت باشید، با اینکه دنیا رو خراب میکنن همو خراب نمیکنن

به سلامتی اون قاضی که وقتی مجرم رفیقش بود حکم نداد استعفا داد !

جاشون تو قفسه سینمه، رفاقت دینمه

میطلبه شهادت، رفیق مثل میهنه

یا دست رفاقت نده و دست نگهدار
یا تا ته خط ،حرمت این دست نگهدار ...

دوست عزیز سال های دورم ، ای قدیمی ای خوب
نوازش پر رنگ دوستی ،یکرنگی و مهربانیت در سال های رفاقت ، بسیار خاطره انگیز و فراموش نشدنی است.الهی همیشه سلامت باشی و سایه ات مستدام.
زاد روزت مبارک

آنچه خوبست یقین با تو رفاقت دارد
هرچه زیباست چرا با تو شباهت دارد

اگه رفاقت شما بیش از هفت سال دووم بیاره
شما دیگه دوست نیستید، خانواده اید

رفاقت مثل آدم برفی میمونه ، درست کردنش راحت اما نگه داشتنش سخته!

رفیق قدیمی ارزشش مثل طلاست و ماندگاری رفاقتش ، ارزش آن را بیشتر از قبل می کند.

من یه آدمایی رو از زندگیم حذف کردم که یه روزی حتی ثانیه ای از هم بی خبر نبودیم...
منو از چی میترسونی؟! 😅👎🏻

رعناعرب پیج اینستاگرام: raana arb

نمی فهمید معنای محبّت را

نمی دانست رویای رفاقت را

در اوجِ خواهشِ دنیای احساسم

رها کرد این دلِ همزادِ محنت را

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

رفاقت ما مث پیازه
لایه هاش بهم چسبیده
هرکی بخواد جدامون کنه اشکش درمیاد

در رفاقت مراقب آدم‌های تازه به دوران رسیده باش ؛ هرگز به دیواری که تازه رنگ شده نباید تکیه کرد !

بدی دردم اینه از هرکی خوردم
سر تا پاش بوی رفاقت میداد...

تو هر چیزی رنگارنگی خوبه
ولی تو رفاقت یکرنگی!
فدای تو رفیق رو راستم بشم

هیچ نقابی
به خطرناکی نقاب رفاقت
نیست ...

آریا ابراهیمی

رفاقت بار سنگینی ست
کسی بر دوش می گیرد
که یک دنیا وفا دارد.

سلامتی همه رفیقایی که کوه جلو مرامشون خم میشه

میگن به یکی که گفتی نوکرتم

از “نون” نفس

تا “میم” مرگ

باهاش باش

نوکرتم رفیق

رفاقت مثل آدم
برفی میمونه،
درست کردنش راحته
اما نگه داشتنش سخته!!!!

همه مون یه رفیق داریم
آنقدر برامون مهم و دوس داشتنیه که وقتی تو رابطه ش مشکل پیش میاد،ما بجاش غصه میخوریم و پیر میشیم

آدمای با مرام و معرفتند که می تونند بار سنگین رفاقت رو به دوش بکشند.
قربون مرامت رفیق

رفاقت مثل عشق نیست که پشتش نفرت باشه، رفیق هر چی باشه رفیقه

سلامتی رفیقی که تو رفاقت کم نزاشت ولی کم برداشت تا رفیقش کم نیاره...

به عشق بگویید :
هر چه گشتیم،
ماندگار تر از رفاقت نیافتیم
تو هم اگر اهل ماندنی
کمی رفیق باش

در سکوت کوچه های این شهر یخ زده
هنوز
بوی خوش رفاقت
به مشام می رسد...

همواره تو در سردَر خاطر هستی
یک همسفر شهیر و نادر هستی

هرگز تو گمان مبر که رفتی از یاد
در خاطر ما تو حیُّ و حاضر هستی

بهزاد غدیری شاعر کاشانی

خریدنی نبودم ، پس فروختنم...!

محمد عاشوری

(دوستی)

در راه دوستی، به خباثت کمین مکن

آن دل که شاد کرد دلت را غمین مکن

کردی هرآنچه خواست دلت با من ای رفیق

از ما گذشت ؛ با دگری این چنین مکن

سید محمدرضا شمس (ساقی)

اینقدر دوسِت دارم که بهت بگم داری میری تهِ چاه
و باز اینقدر دوسِت دارم که بگم تا تهِ همون چاه باهاتم

_سریال گناه فرشته

به سلامتْْْْی اونانی که
به پای رفاقت سوختند
ولی
به نام رفاقت سکوت کردند

خیانَت حَتماً نَباید عِشقی باشه

بَعضی وَقتا

رِفاقَتیه

پدر خوب و مهربانم
در صداقت برتر از آیینه ای
در رفاقت باده ای بی کینه ای
ای سپیدار بلند و پایدار
می برم نام تو را با افتخار
روزت مبارک

رسم رفاقت اینه که
با رفیق پیر شى
نه اینکه وسط راه از رفیق سیر شى

واحد اندازه گیری رفاقت شده منفعت بر ثانیه ...:)

هر خیابونی یه طرفه اش خوبه
ولی رفاقت ما دو طرفه

دوست واقعی از روبرو به تو خنجر می زند.

یه پاییزه دیگم از رفاقتمون گذشت
یلدات مبارک رفیق !

خواهر زیباترین حس دنیاست
و آغوشش با همان لباس ظریف زنانه
اقیانوسی از آرامش و پناه است
که درد دلهایت را در خودش غرق میکند...و پای رفاقتش هیچوقت نمی لنگد

مرد شدم
تا فقط بغض کنم
حسرتِ هر روزم را...
و زمین نگذارم
بُغچه خستگی ام را جلویِ چشمِ همه
وَ فراموش کنم دستِ رفاقت هایی
که همه پُتک شدند
تا غرورم مثلِ دیوارِ پس از زلزله ای
خورد شود....