100 متن کوتاه معروف ۱۴۰۴ جدید 2025

آسمان فرصت پرواز بلندیست ولی...
قصه این است چه اندازه کبوتر باشی

کردم از عقل سوالی،
که مگر ایمان چیست؟

عقل بر گوش دلم گفت؛
که ایمان ادب است،

آدمیزاد اگر بی ادب است،آدم نیست،
فرق ما بین بنی آدم و حیوان،
ادب است...!

ابر بارنده به دریا می گفت:
گر نبارم تو کجا دریایی؟
در دلش خنده کنان دریا
گفت:
ابر بارنده
تو هم از مایی........

من
پری کوچک غمگینی را
می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد
و دلش را در یک نی لبک چوبین
می نوازد آرام، آرام
پری کوچک غمگینی
که شب از یک بوسه می میرد و سحرگاه
از یک بوسه به دنیا خواهد آمد...

پنجشنبه ها اگر دلت گرفت
خودت را بردار و
بزن به قلب جاده!
نفسی عمیق بکش
بیخیال تمام دغدغه ها..
پنجشنبه ها
یک دل خوش میخواهد
و یک لیوان چای داغ
همین!

‌

در گذرگاه زمان
خیمه شب بازی دهر
با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد
عشق ها می میرند
رنگ ها رنگ دگر می گیرند
و فقط خاطره هاست
که چه شیرین و چه تلخ
دست ناخورده به جا می مانند

انسان های بزرگ، دو دل دارند؛
دلی که درد می کشد و
پنهان است
و دلی که می خندد
و آشکار است...

شیشه نزدیک تر از سنگ ندارد خویشی!

هر شکستی که به هرکس برسد
از خویش است!

صد سال ره مسجد و میخانه بگیری
عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری
بشنو از پیر خرابات تو این پند
هر دست که دادی به همان دست بگیری

ای ڪه مسجد میروی بهر سجود...

سربجنبد،دل نجنبد،این چه سود...!!؟

سفر کن
به هیچکس هم نگو .

یک رابطه عاشقانه را زندگی کن
و به هیچکس هم نگو

شاد زندگى کن و
به هیچکس هم نگو!

آدم ها
چیزهاى قشنگ را خراب می کنند

⁧

تو همان دلبر معروف دلم باش
منم آن دلداده مجنون و پریشان

کاسه شعر ِمن
از دست تو افتاد و شکست
عاشقان ،
فرصتِ خوبیست ،
غزل جمع کنید...

کارهای خوب بسیاری برای بدست آوردن شهرت نیک نیاز است، و فقط یک کار بد باعث از دست رفتن آن می شود.

زمانی که پایم رااز در زندان بیرون گذاشته و به طرف دروازه ای که به آزادی من منتهی میشد قدم زدم،میدانستم که اگر تلخیها و نفرتها را با خود ببرم،بیرون از زندان هم زندانی خواهم بود.

گفتی که:
چو خورشید٬ زنم سوی تو پر٬
چون ماه٬ شبی می کشم از پنجره سر!

اندوه٬ که خورشید شدی٬
تنگ غروب !

افسوس که مهتاب شدی٬
وقت سحر! 

برای تو...
برای چشمهایت!
برای من...
برای دردهایم!
برای ما...
برای اینهمه تنهایی!
ای کاش خدا کاری کند...

برای اینکه نور به روشنی بدرخشد، تاریکی باید حاضر باشد.

گوش ڪن
با لب خاموش
سخن می گویم

پاسخم گو
به نگاهی ڪه
زبان من و توست ...!

جایی که بودن
و نبودنت هیچ فرقی ندارد!
نبودنت را انتخاب کن،
اینگونه به بودنت احترام گذاشته ای

به صبر اعتماد کن...
عدم قطعیت را
با آغوش باز پذیرا باش..

از زیبایی انتظار لذت ببر...

وقتی هیچ چیز قطعی نیست،
پس همه چیز ممکن است...

همه‌جا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده‌اند.

با شیخ از شراب
حکایت مکن که

شیخ،تا خون خلق هست
ننوشد شراب را...

چیزی بگو
حرفی بزن از فردا

اما نه آنقدر تلخ
که دلم بلرزد !
و نه آنچنان زیبا
که باورم نشود!

‌آنانکه دستی را که نان‌شان می‌داد گاز گرفتند، محکوم‌اند به بوسیدن پاهایی که لگدشان می‌زند!

آدمها مثل کتابند!
از روی بعضیها باید مشق نوشت و آموخت،
از روی بعضیها باید جریمه نوشت و عبرت گرفت،
بعضیها رو باید نخونده کنار گذاشت،
و بعضیها رو باید چندبار خوند تا معنیشون رو فهمید.

پرنده ای که بال و پرش ریخته باشد
مظلومیت خاصی دارد
باز گذاشتن در قفسش توهینی است به او
در قفس را ببند
تا زندان دلیل زمینگیر شدنش باشد،
نه پر و بال ریخته اش...

چیزی که امروز قباحت است، ممکن است فردا فضیلت باشد.

عید من آن روزیست که زحمت یک سال دهقان شام یک شب پادشاه نباشد ...

خودم را دوست دارم
همه جا همراهم بوده
همه جا...!
یک بار نگفت
حاضر نیستم با تو بیایم!
آمد و هیچ نگفت
حرف نزد
گفتم و او شنید
رنجش دادم
و تحمل کرد .. !

برای همیشه می رود
و دلتنگی هایش را
به خاک می سپارد

زنی
که فهمیده بود
صبح
حرف تازه ای برای گفتن ندارد...

دلم تنگ است
دلم می سوزد از باغی که میسوزد
نه دیداری
نه بیداری
نه دستی از سر یاری
مرا آشفته می دارد
چنین آشفته بازاری

اگر خواستی سرزمینت را آزاد کنی ده گلوله در تفنگت بگذار، که نُه گلوله برای خائنین و آدم فروشان و تنها یک گلوله برای دشمنت کافیست.

دشمن دارى ؟
خوبه !
دشمن داشتن معنیش اینه
یه جایى در زندگیت پاى یه چیزى وایستادى!

بیا ساقی
بزن سازی
برقصانم!
چونان چرخی! بگردانم
سرم غوغاست.
بفهمانم!
دلم شیداست .مرنجانم

یارب تو مرا به نفس طناز مده
با هر چه به جز تست مرا ساز مده

من در تو گریزان شدم از فتنهٔ خویش
من آن توام مرا به من باز مده

زمین، عروس شد و آسمان به حرف آمد

چه شادباشی از این خوبتر که برف آمد؟

پایین تنه دلیلی است برای آنکه چرا انسان خود را به آسانی خدا نمی انگارد.

عجب مردمی داریم!

نه دردت را میفهمند و نه حرفت را

با این حال باب دلشان در موردت قضاوت میکنند.

هنر، زندگی من است و زندگی من، هنر است.

انتهای شب تمام
نگرانیت را
به خدا بسپار
وآسوده بخواب
که خدا تمام شب
بیدار است...

در این دنیا؛
هستند کسانی که آنقدر گرسنه اند
که در نظرشان ، خدا تصویری جز یک
قرص نان نیست...

اگر نمی توانی پرواز کنی، بِدو
اگر نمی توانی بدَوی، راه برو
اگر نمی توانی راه بروی، سینه خیز برو
اما هر کاری که می کنی حرکتت
را رو به جلو ادامه بده ...

آینده متعلق به کسانی است که رویاهای خود را باور دارند.

یادت باشد

به خوابم که آمدی

بیدارم کنی ببوسمت.

خودت باش،
نه تندیسی که دیگران می خواهند!
وقتی قالب فکر دیگران می شوی
زیبا میشوی به چشمشان،
اماقبول کن
تمام مجسمه ها شکستنی هستند،

آدمی را معرفت باید
نه جامه از حریر

در صدف بنگر که او را
سینهٔ پُرگوهر است

کتاب کهنه تاریخ را
نخوانده ببند

دلم گرفت
از این گردش و
از این تکرار

 

آدمی سرانجام عاشق هوس خویش است ، نه آنچه هوس کرده است.
فردریش نیچه
فراسوی نیک و بد قطعه 175

بغل کن مرا
چنان تنگ که هیچکس نفهمد
زخم....
روی تن من بود٬
یاتو

انسان شجاع کسی نیست که احساس ترس نمی کند، بلکه کسی است که بر ترس چیره می شود.

برای شناخت بهتر آدم ها،
کافیه یک بار بر خلاف میلشون عمل کنی...!

هیچ چیز، آرامش بیشتری
از اینکه
سرت تو کار خودت باشه
برات نخواهد آورد.

در صداقت عمقی است که در
دریا نیست،
و در سادگی بلندایی است
که در کوه نیست
سادگی مقدمه
صداقت است
و فاصله سادگی تا صداقت
دریا دریا معرفت است.

منم و
این صنم و
عاشقی و
باقی عمر!

من از او
گر بکشی
جای دگر
می نروم!

من خوشحالم که خودم هستم، هر چند بعضی وقتها دوست دارم پرنده ای باشم تا بتوانم پرواز کنم.

گذشته به من کمک کرده است که ارزش زمان کنونی را بدانم، و من نمی خواهم آن را با نگرانی در مورد آینده خراب کنم.

من استعداد ویژه ای ندارم. فقط فوق العاده کنجکاو هستم.

گیرم که حرام است لبی تر کنم از تو...

پیش نظرت تشنه بمیرم چه؟
حلال است؟

هر که خود داند و خدای دلش

که چه دردی ست ، در کجای دلش

از زندگی آموختم
تا باکفش کسی راه نرفتم؛
راه رفتنش را قضاوت نکنم…

هر کجا میروم ظلم می بینم
و همه می گویند

خدا جای حق نشسته
می شود از جا بلند شوی
تا سر جایش بنشیند

«قاضی خداست»
شخصى در کاباره میمیرد
و شخصى دیگر در مسجد
شاید اولی برای نصیحت داخل رفته بود
و دومی برای دزدیدن کفشها
پس انسانها را قضاوت نکنیم

فقیری به ثروتمندی گفت:
کجا تشریف می‌برید؟

ثروتمند گفت: قدم میزنم تا اشتها
پیدا کنم! تو کجا میروی؟

فقیر گفت: من اشتها دارم..
قدم میزنم تا غذا پیدا کنم!!

صبح را برای خود با دیر بیدارشدن کوتاه نکنید؛ به‌صبح مانند پنجمین عنصر حیات بنگرید که قدری نیز مقدس است.

من معتقدم زندگی چیزی هوشمند است، و اتفاقات به صورت تصادفی رخ نمی دهند.

می دانی تنها ارزشی که زندگی دارد، ارزشی است که زندگی بر روی خودش می گذارد؟

بدون زن
مردانگی مرد
شایعه ای بیش نیست ...!

ﺑﯿﺸترین ﺿربه ﻫﺎﺭﻭ
ﺧﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺁﺩﻣﺎ
میخوﺭن ...
ﻭﺍسه ﺧﻮﺑﯿﺎﺗﻮﻥ
حد ﺑﺬﺍﺭین ...
ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ به اندازه
ﻟﯿﺎﻗﺘﺶ بها بده
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯه مرامت..!

با آن همه دلداده
دلش بسته ی ما شد
ای من به فدای
دل دیوانه پسندش.....

دلم باران سرد صبح پاییزی هوس دارد
که نم نم می رسد از راه و
عاشق می شود شهری ...

چون صاعقه،
درکوره ی بی صبری ام امروز

از صبح که برخاسته ام،
ابری ام امروز...!

این شهر
مرا با تو
نمى خواست عزیز...

کسی که مرا
به خاطر خوبی هایم می خواهد؛ نمی خواهم...
کسی را می خواهم که با دانستن بدی هایم
باز هم مرا بخواهد!

ظاهرا تنها چیزی که
در دنیا عادلانه تقسیم شده عقله!
چون کسی اعتراض نمی کنه مال من کمه!

یادتان باشد
که فکر کردن به گذشته ،
مانند دویدن به دنبال باد است...
از گذشته
فقط
باید درس گرفت
برای جبران موقعیتهای از دست رفته...

به کسی که دوستش داری بگو که چقدر بهش علاقه داری
و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی
چون زمانی که از دستش بدی
مهم نیست چقدر بلند فریاد بزنی
او دیگر صدایت را نخواهد شنید

آه..
که عشق
بس
کوتاه است
و
فراموشی،
بس بلند ...

اگر روزی تهدیدت کردند،
بدان در برابرت ناتوانند!

اگر روزی خیانت دیدی،
بدان قیمتت بالاست!

اگر روزی ترکت کردند،
بدان با تو بودن لیاقت می خواهد

با جمعه ها باید مدارا کرد
جمعه ها،
فرزندان جدا مانده ی پاییز هستند
که می‌خواهند یک روز هم شده
دلتنگیشان را روی شانه های من و تو گریه کنند!

دور گردون گر
دو روزی بر مراد ما نرفت

دائما یکسان نباشد
‌ ‌ ‌ حال دوران ، غم مخور

حضرت حافظ

پیشه ام نقاشی است‌: 
گاه گاهی قفسی می سازم با رنگ،
می فروشم به شما 
تا به آواز شقایق که در آن زندانی است 
دل تنهایی تان تازه شود... 

گفتی‌: دوستت دارم
و من، به خیابان رفتم
فضای‌ اتاق،
برای‌ پرواز، کافی‌ نبود ...

در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست
شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست
یا آدم نیست، یا از این عالم نیست

دل به دلبر دادم و ، دلدٖار ، دل را ندید

دل به دلبر دل سپرد ،دلدار ،پا از دل کشید

دل به دنبال دلش ، دل دل کنان ، دلخونِ دل

دل شکست و
تیره روزی شد نصیب دل ،دلا

در درون هر انسانی

یک هنرمند نهفته وجود دارد

همه شب زنده داری هایم
تقصیر توست
تقصیر تویی که
باید می بودی
ولی حالا
خوابم را هم با خودت برده ای

بعضی وقتا یه اتفاقایی تو زندگیت میوفته که
باعث میشه دیگه اون آدم احمق سابق نباشی و این خیلی خوبه!

دوستت دارم
همان قدر
که نمیگویم !

همان قدر
که نمیدانی !

همان قدر
که نمی آیی

به شرط
آبرو یا جان،
 قمار عشق کن با ما

که ما جز باختن،
چیزی
نمی خواهیم ازین بازی!

آرزو نکن که زندگی آسان تر باشد، آرزو کن که خودت بهتر باشی. برای مشکلات کمتر آرزو نکن، برای مهارت های بیشتر آرزو کن. برای چالش های کمتر آرزو نکن، برای خردمندی بیشتر آرزو کن.

وقتی مادر باشید، هیچوقت در افکارتان تنها نیستید. هر مادر درباره هر چیز دو بار فکر می کند، یک بار برای خودش و یک بار برای فرزندش.

من نقاشی خود را رویاپردازی می کنم و رویای خود را نقاشی می کنم.

رنجی که زنان افغان متحمل شده اند، تنها با گروه های اندک دیگری در تاریخ اخیر جهان برابری می کند.

زیبایی از شادمانی می آید، و من زنی بسیار شاد هستم.

معلم جغرافیا هرچه که می خواهد ؛
بگذار بگوید

کره خاکی تنها دو دریا دارد و بس
آن هم دو چشمان تو...

خفتگان را خبر از
محنت بیداران نیست
تا غمت پیش نیاید
غم مردم نخوری ...

اگر میخواهی
شخصیت واقعی
یک انسان را بشناسی
به حرفهایی که دیگران
درباره او میزنند توجه نکن !!
بلکه
ببین او درباره
دیگران چطور صحبت میکند ..

میروم و نمیرود
از سرِ من هوایِ تو

داده فلک سزایِ من
تا چه بُود سزایِ تو ؟!

نصفه و نیمه اَم!!

مگر می شود
مَردی رفته باشد و
زنی که دوستَش داشته
تکه ای از وجودش را
نباخته باشد. . ؟!