صدای پای می آید از عمق تاریکی
اما نه به غم به هویِ رقص
انگار به پایکوبی میماند
به جمعی که با هم سرود خنده سر دادند
و غزلی از قلب حافظ می طلبند
انار های سرخ با هندوانه های گلگون شده
رسمی از دیرین ما
یادگاری ماندگار
جدا از همه هیاهویِ گنگ شهر
جدا از تاریکی های آلوده
اما شاید یک نفر درگیر مطلق شب شده
یک نفر مثل من تنها در جمع مانده
در اتاق در خانه در شهر
همه چیز بار خاطرات را به دوش میکشد
و این فضاهای عمومی ،
فضای خصوصی ما و دیگران هم محسوب میشود
خود مختاری یک شب دلگیر شوی
صداها را نشنوی
تصویر ها را نبینی
تنها باشی و فریاد بکشی
و این موج را منعکس کنی
ما انتخاب میکنیم
نگذار سرنوشت داستانی پر از تنهایی و دلگیری بنویسد...
بیا صداهایی که دوست داریم را بشنویم
بیا تصویر هایی که میخواهیم را ببینیم
و به جای غرق شدن دست به تغییر بزنیم
بیا هر شب خود را یلدا کنیم
با نامی از شب
زندگی کنیم
میشود رنگ غالب زندگی خود را از خاکستری و سیاه عوض کنیم و رنگ سبز و نارنجی قرمز بزنیم
حتی با انار و هندوانه و خرمالو ...
ZibaMatn.IR