در دل و جان منی گر چه ز من بی خبری
سهم من از تو شده عاشقی و در به دری

من چنین زار و ملولم ز غم و دلتنگی
تو کنارش ز همه خلقِ جهان شاد تری

مهربان بودی و اکنون ز چه بیداد کنی
آه زین رسم و جَفای تو و بیدادگری

در میان همه ی درد و غم و آه و فغان
تو جگر سوز ترین آهِ دلِ پُر شَرری

نیست انصاف که در باقیِ عمرِ تلخَم
غم نصیبِ من و آغوشِ تو سهمِ دگری

شاد و خوشبخت شوی ای همه ی هستیِ ما
گر چه آسان تو از این سوخته جان میگذری

کرامت غریبی
ZibaMatn.IR