از دست گریه های خودم خسته میشوم
از دست تو که با نَوَسانم نساختی
از زندگی که زندگیم را به باد داد
از اینکه بعدِ من تو خودت را نباختی

من از خودم که خسته نشد از تو خسته ام
از این غرورِ بین دوتامان همیشه سَد
از اینکه خواستم که تو باشی ولی نشد
از این همه دعا که به جایی نمیرسد

من از سوال ساده ی “خوبی” کلافه ام
خستم ازین جواب دروغی که “بهترم”
میترسم از کسی که بفهمد هنوز هم…
با گریه های نیمه شب از خواب میپرم
میترسم که کسی بفهمد که باز تورا دوست دارم با بدی هایت
میترسم که کسی بداند من هنوز دل تنگت میشوم
میترسم که کسی بداند هنوز هم آرزوی وصال تو رو دارم
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
نیمچه نویسنده خاطره کاظمی