متن آرزوی وصال

کاش یارم، از سفر برگردد و،

شورشی دیگر بگیرد باورم!

نغمه آرام معشوق، پیچک دل، ساقه می‌سازد جدا
خواب را از دیده ام با اشکهای ناقه می‌سازد جدا

پرده شرم گیاهش هست اما ازگریبانم گرفت
موج مواج توهم، ماه را، از برکه می‌سازدجدا

دیرگاهی ست سختِ بختم، رود آرامی شده
هر کجا سنگی به ره دید، جاده می‌سازد جدا

تا...

کاش پایان همه دلتنگی هامون.
رسیدن به تو بود.

دلم،
خواب دیده،
تو را،
هر زمان؛
بیا؛
باورم را،
به رویا رسان!

دوست دارم، هر زمان، پیشِ تو می‌آید دلم،
بشنوی رازی، که در سینه، معمّا می‌شود!

گفته اند می آیی؛
آری می آیی؛ می دانم؛
من آمدنت را،
با ژرفای جان،
باور دارم؛ باور دارم...

از دست گریه های خودم خسته میشوم
از دست تو که با نَوَسانم نساختی
از زندگی که زندگیم را به باد داد
از اینکه بعدِ من تو خودت را نباختی

من از خودم که خسته نشد از تو خسته ام
از این غرورِ بین دوتامان همیشه سَد
از اینکه خواستم...