اتاق تاریک ، صدایی ناگهان در خواب
چه کس نوشته ، این گونه داستان در خواب ؟
پس از آن مهتاب ، روی خوش ندید از آن
در شبی که روی تو را دید آسمان در خواب
ستاره هایی پسِ هر پلکِ تو رها می شد
به چشم های تو می رفت کهکشان در خواب
چه در گوش باغ ، گفته ست بادِ دیوانه
که رفته اند تمامِ پرنده گان در خواب
طلسمِ قهرِ تو را هیچ قدرتی نشکست
مگر ببینمت تو را ای یار مهربان در خواب
ZibaMatn.IR