متن اتاق تاریک

در پستوی خانه،
جایی که سکوت، قصه‌های ناگفته را در آغوش گرفته،
و خاطرات، در سایه‌ی دیوارها نفس می‌کشند،
رازهایی که با غبار زمان آمیخته‌اند،
هنوز زمزمه‌های گمشده‌ی روزهای دور را در خود دارند.

نور، کم‌رمق از پنجره‌ی نیمه‌باز می‌گریزد،
و سایه‌ها، به نجواهای خاموش گوش سپرده‌اند،
گویی که هر...

نبودنت
دستم را می گیرد
در خانه می چرخاند
پایم گیر میکند به تاریکی
از اتاق بیرون می زنم
اما تنهایی
اتاق بزرگتری ست...!

قرار است
سال نو بیاید
شبی بیشتر را
تحویلِ شب دهد
و کم سوتر کند
چشمِ اتاقم را...

شاید بد نباشد
آن چیز
آن چیزِ در آینه
که از هر سو، شکلِ تنهایی‌ست
با دقت بیشتری
نبیند!

اتاق تاریک ، صدای تو ناگهان در خواب
چه کسی نوشته ، اینگونه داستان در خواب

روی خوش ندید پس از آن مهتاب
شبی که روی تو دید آسمان در خواب

ستاره ای پس هر پلک تو رها می شد
به چشم های تو می رفت ، کهکشان در خواب...

اتاق تاریک ، صدایی ناگهان در خواب
چه کس نوشته ، این گونه داستان در خواب ؟

پس از آن مهتاب ، روی خوش ندید از آن
در شبی که روی تو را دید آسمان در خواب

ستاره هایی پسِ هر پلکِ تو رها می شد
به چشم های تو...

اتاق تاریک ، صدایی ناگهان در خواب
نوشته داستان این گونه کسی در خواب ؟

ندیدم از مهتاب ، روی خوش پس از آن
شبی که روی تو را دید آسمان در خواب

تیر بار ستاره پسِ هر پلکِ تو رها شد
همه ی کهکشان به چشم های تو می...