سوار اتوبوس شدم
درست صندلی آخر
پنجره ی نیمه باز
هوای دلبرانه ی پاییزی
همونجا گاهی
بهترین جای دنیاست
تا تو مچاله بشی در خودت
و غرق در افکارت
و دنبال واژه ای بگردی برای نوشتن... داشتم فکر میکردم که چقدر
مرور بعَضی خاطرات
اتفاق ها
بعضی بودن ها
رفتن ها
بعضی حرف ها
و حتی نگاه ها
میتونه تموم روزت
رو تحت تاثیر قرار بده..
به اینکه هر کدوم از ما
چقدر در جایی که درسته و باید باشیم قرار گرفته ایم اینکه چطور در کشاکش فردایی نا معلوم برای
آینده ای که
میتونه قافل گیر کننده ترین واژه ی ممکن باشه
با چنان شتابی در حرکتیم که فراموش کردیم
خوشبختی همیشه چیزی فراتر از روابط ،فراتر از مادیات ،فراتر از کمیت و حتی احساسات هست..چیزی که این روزها همه ی ما کمتر بهش توجه میکنیم
و اون
تفکر هست...
خوشبختی کیفیت "تفکر" هست🌱
ZibaMatn.IR
