میگن بارون، لحظه ها رو خاطره می کنه.
میگن بارون، روی شیشه ی دل وقتی می شینه غم و از بین می بره .
میگن وقتی زیر بارون دعا کنی، دعاهات قبول میشه.
نمی دونم این ها راستن یا دروغ.
شاید هم هر دو باشن، شاید هم نه.
اما این و نمی دونم، چرا وقتی آدم ها
میان تو زندگی هم دیگه، لحظه های بارونی و باهم دارن
شادن و زیر بارون برای خودشون عاشقی می کنن ،
ولی بزنه یک روز اون ادمه بره
باز هم بارون براشون همین قدر قشنگه؟
باز هم بارون انقدر دل انگیز و زیبا میشه؟
سوال ها دارم راجع به آدم هایی که زیر بارون رفتن.
نیستن و نخواهند بود.
میگن بعد از رفتن آدم های مهم
بارون دیگه مثل قبل شیشه ی غم دل رو نمی شوره
پاک که هیچ
بدتر غم روی دل رو بیش تر تر می کنه!
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
