روی دست ام نعش عشق مرده ای جا مانده است
گام های از نفس افتاده ای جا مانده مانده است

زیر پاهای زنی هم سفره با کفتارها
نعش شیری در نبردی با شغال جا مانده است

از غرور سبز جنگل در مصافِ بادها
دارهای تن به ذلت داده ای جا مانده است

از غرورِ خسته ای در زیرِ پای طعنه ها
قامتی خم، گردنِ آماده ای جا مانده است

قبله را از بس که چرخاندم خدا هم قهر کرد
در مسیر عشق او سجاده ای جا مانده است

چشم می مالم و می بینیم در دستان من
سکه های از رواج افتاده ای جا مانده است
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
خوش بین