قلب دنیا زخمی ست
قلب کره ی خاکی می لرزد
و قلب زمین ...
در تپش اضطراب می غلطد
و دنیایی که پر از سکوت سه بعدی ست
حقیقت با کدامین عقربه های ساعت
خود را آویخته است که پیدا نیست
هر دو نالان اند
زمین از لگد مال شدن
و آسمان از درد دوری
گاهی قلبی...
گرفتار نگاه های پاک درختان می شود
وآنگاه ناگفته ها طغیان می کند
سکوت رازی دارد!
که هیچگاه نمی خندد
و گاهی . . .
گاهی که نه !
\ حقیقت همیشه تلخ است\

رعنا ابراهیمی فرد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
اشعار معاصر