تو اگر حافظ، اگر سعدی، تگر طون باشی / نتوان گفت که دیوانه ی عاقل باشی
شرط دیوانگی ما پس ازین این باشد / که نه منطق، که نه اشعار،که نه دین باشد
هرکه دارد دین عشق در دل پس او دیوانه است / هرکه عاقل باشد اندر کار او کارش نباشد کار نیست
حافظا! رو پس ازین فکری به حال خویش کن/ عاشقت مطرب نمیخواهد،نه ساقی، باورش اقرار کن
سعدیا ! مرد نکونامَت همین دِیروز مرد / فکر خود را هم کمی صرف پِی اشعار کن
افلاطون جهان باشی اگر دیوانه ای/ عاشقی را در بر منطق نیاید در جهان
معصومه محمدی سیف
ZibaMatn.IR