دمکی قلم را در جوهری سیاه و زغالی رنگ چرخاندم
و بر روی کاغذ رقم زدم
خط ها رده به رده و رج به رج پر می شدند،
ناگه!!جوهر سیاه و زغالی رنگ کفایت نکرد و بی وقت تمام شد
راستش را بخواهی کاغذ هم پرشده بود
چه بسا حرف های دل باقی مانده بود
بی کاغذ و بی جوهر نتوان کاری را به اخر رسانید
البته ورق دل را دارم و همچنین جوهری خوش رنگ و خونین به همراه دارم
ولی بیم دارم،بیم ان که با خدشه ای کوچک دریده شود،و یا با کتابت کلماتی ناشایست و نابجا ،چرک و ناپاک شود
و من کاتب در این میان از نگاشتن سر باز میزنم
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
