کسی که بود و نبود تو بود، من بودم
برای روح پری وارهٔ تو، تن بودم
غریب آمده بودی اگر چه یادت نیست
کسی نبود ببیند، من ات وطن بودم
نیامدی و نیامد نسیمی از کویت
چقدر منتظر بوی پیرهن بودم...
هزار بار جدا از تو مرگ را دیدم
هزار مرتبه انگار در کفن بودم
قسم به خون اناری که مانده از فرهاد
تبارنامهٔ خونین کوه کن بودم
ارس آرامی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
