دگر هیچ
یک حرف دگر مانده بگوئیم و دگر هیچ
دست از سر دیوانه بشوئیم و دگر هیچ
در گسترده قامت و زیبائیت ای باغ
دلداده به یک شاخه موییم و دگر هیچ
کی می رسی ای خاطره ی سبز بهاران
تا در تب و تاب تو بروئیم و دگر هیچ
خاریم و سر راه تو روییده که روزی
از نافه مشک تو ببوئیم و دگر هیچ
چون می گذرد فرصت بی رونق ایام!
جامانده این راز مگوییم و دگر هیچ
در صحنه بی رونق عالم چه خبر بود؟
ما آمده ایم از تو بجوئیم و دگر هیچ
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
