تو مهرت، ذاتی و عشقت خدایی
دلت، دریا و از عالم ، جدایی

تو هر لحظه، دلت بی تاب فرزند
وجودت، پاک و با عشق بسته پیوند

تو مثلِ ابر، هستی پر ز باران
که در تو، یافت معنای بهاران

تو سیمایِ ملائک در زمینی
در این دنیا برایم بهترینی

شنیدم نیمه شب ذکر الهی
که میخوانی به زیر لب تو گاهی

تو صبرت ،صبرِ ایوبِ پیمبر
دلم هر لحظه سویت می زند پر

تو ای مادر، نامت؛ همچو ساقی
در این دنیا، مقدس؛ هست و باقی

زمانه، کرد بهارت را خزانی
نمانده ، در تو آثار جوانی

ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا