رفتی سفر گرفت ترا لبم به گل نمی رسد
نیستی و بدون تو شعر به غزل نمی رسد
آنقدر دوری از من دستم به تو نمی رسد
اشک چشم به پای نردبان توسل نمی رسد
پل بسته ام که بگذرم از آبروی رفته ام
دست از پل پوسیده آن طرف پل نمی رسد
مرا خجالت از نعش خطای کرده در دست
زندگی با خطای من به تکامل نمی رسد
نبضم دچار غصه دور از تو بودن ها شده
آهنگ قلب با این غم تو به تعادل نمی رسد
همیشه عشق تو مرا شبیه به عشق شیرین
بی تیشه از فرهاد ها آبی به گل نمی رسد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
