« زمستون، برای تو قشنگه پشت شیشه؛
بهاره زمستون ها برای تو همیشه؛
تو مثل من زمستونی نداری؛
که باشه لحظه ی چشم انتظاری؛
گلدون خالی ندیدی؛
نشسته زیر بارون؛
گلهای کاغذی داری تو گلدون...».
تو دست بر موی معشوقه ای می کشی،
که در خیالت تا ابد خواهی داشت.
ترس از دست دادنش، هرگز به تلخی از دست دادنش نخواهد بود.
تو هرگاه زمین و آسمان بر دلت سنگینی کنند؛ روی او حساب می کنی.
او را در ذهن، قلب و آغوشت لمس می کنی.
درکی از سکوت محض تنهایی نداری.
نمی توانی تصور کنی کسی در آغوشت باشد در حالی که دیگران او را نمی بینند.
نمی فهمی گرمای حضور کسی را در قلبت، که مدت هاست در سرمای نبودن محبوس شده.
تو ثروتمند ترین فرد جهانی، حتی اگر شب ها سر گرسنه بر روی بالشت می گذاری.
من اما هیچ چیز در این دنیا ندارم؛ جز غم از دست دادن کسی.
- کتایون آتاکیشی زاده
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
